Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA - Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. w W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy postanawia - odrzucić skargę
Pismem datowanym 23 października 2007 r. P. w W. złoży skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2007 r., nr [...].
Jak wynika z pieczęci zamieszczonej pod skargą została ona podpisana przez Wiceprzewodniczącego Zarządu P. - T.M. oraz przez Sekretarza Związku - W.J.
Zarządzeniem z dnia 18 stycznia 2008 r. strona skarżąca została wezwana do usunięcia braku formalnego skargi w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi (art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.]) przez nadesłanie dokumentu potwierdzającego umocowanie osób podpisanych pod skargą do jej podpisania i wniesienia.
Przy piśmie datowanym 29 stycznia 2008 r. złożony został odpis aktualny z Krajowego Rejestru Sądowego. Z dokumentu wynika, iż oświadczenia i akty prawne, zobowiązania finansowe i majątkowe podpisują w imieniu Związku łącznie: Prezes i Sekretarz, względnie Prezes i Skarbnik lub na podstawie upoważnienia Prezesa, w jego zastępstwie, Wiceprezes. Tym samym do podpisania skargi przez Wiceprezesa niezbędne jest stosowne pełnomocnictwo, udzielone przez Prezesa Związku.
Dlatego też, żeby należycie udokumentować umocowanie Wiceprezesa do działania z upoważnienia Prezesa, wraz z odpisem z KRS należało złożyć stosowne pełnomocnictwo, czego w sprawie niniejszej strona nie wykazała.
W ocenie Sądu złożony odpis z KRS nie potwierdza, istnienia umocowania, ani że T.M. działał w oparciu o takie pełnomocnictwo.
W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, iż pojęcie pełnomocnictwa należy rozumieć całościowo jako komplet dokumentów niezbędnych dla wykazania umocowania pełnomocnika do działania za mocodawcę, należało przyjąć, iż wobec braku udokumentowania stosownego pełnomocnictwa nie uzupełniono braku formalnego skargi.
W tej sytuacji na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. Nr 153, poz. 1270], Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.