Referendarz sądowy Konrad Łukaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi E. L. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] października 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...]; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie poprzez zwolnienie od kosztów sadowych.
Wyrokiem z 26 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. L. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] października 2011 r.
Następnie, postanowieniem z dnia 30 października 2012 r., odmówiono skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W dniu 14 listopada 2012 r. skarżący złożył zażalenie na powyższe postanowienie występując jednocześnie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy - uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF z 29 listopada 2012 r. - poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata bądź radcy prawnego.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca wskazał, iż gospodarstwo domowe prowadzi z żoną, korzysta ze służebności dożywotniej mieszkania, nie posiada zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych. Wnioskodawca oświadczył, iż uzyskuje miesięczny dochód w wysokości 960 zł brutto z tytułu emerytury, zaś jego żona w wysokości 1.900 zł z tytułu renty. Oświadczył jednocześnie, iż ponosi koszty leczenia w wysokości około 500 zł, zaś pozostałe opłaty (energia elektryczna, węgiel, gaz, woda) wynoszą około 1.000 zł.
W dodatkowym oświadczeniu z dnia 17 grudnia 2012 r. skarżący wskazał, iż ani on ani jego żona nie posiadają rachunków bankowych, ani zasobów pieniężnych, zaś jedynym majątkiem ruchomym jest samochód osobowy z 2001 roku.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od obowiązującej w postępowaniu przed sądem administracyjnym zasady ponoszenia przez stronę kosztów postępowania związanych z jej udziałem w sprawie (wyrażonej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej: p.p.s.a. Stosownie do treści przepisu art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., może zostać ono przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie jedynie w części ustanowienia profesjonalnego zastępcy procesowego. W tym zakresie zważono, iż z uwagi na opisaną sytuację rodzinną i majątkową, wnioskodawca nie jest w stanie pokryć kosztów zastępstwa prawnego z wyboru bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i żony.
W pozostałej części - tj. w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych - dokonując oceny wzięto pod uwagę, iż skarżący wytypował już z wnioskiem o prawo pomocy w takim zakresie, jednakże Sąd - postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2012 r. - odmówił przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Porównując zatem sytuację majątkową wnioskodawcy przedstawioną we wcześniejszym wniosku z aktualnie wykazywaną zauważyć należało, iż nie uległa ona pogorszeniu. Zarówno skarżący jak i jego żona uzyskują stałe dochody, których wysokość po uwzględnieniu wydatków niezbędnych dla utrzymania, nie daje podstaw do uznania, że nie jest w stanie ponosić kosztów sądowych, na które na obecnym etapie składa się wpis od zażalenia w wysokości 100 zł.
Z wyłożonych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.