Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Jolanta Bożek po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 2656/11 o odrzuceniu skargi N. K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] września 2011 r. Nr [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej
Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 2656/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę strony.
Odpis powyższego postanowienia Sądu wraz z uzasadnieniem i stosownym pouczeniem o możliwości i trybie wniesienia środka zaskarżenia został doręczony skarżącej w dniu 3 lutego 2012 r. Od wymienionego orzeczenia skarga kasacyjna nie została wniesiona, zaś trzydziestodniowy termin do jej wniesienia upłynął w dniu 5 marca 2012 r.
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2012 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie przyznał stronie prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. W dniu 22 marca 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła pełnomocnika dla strony.
Pełnomocnik skarżącego w dniu 25 kwietnia 2012 r. (data nadania pisma w placówce pocztowej) wystąpił do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku, dołączając do niego skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego podniosła, że z relacji Kierownika Ośrodka oraz z rozmowy ze skarżąca w dniu 20 kwietnia wynikało, iż nie otrzymała ona do dnia sporządzenia wniosku zawiadomienia o wyznaczeniu pełnomocnika, dlatego skarżąca nie podjęła wcześniejszych prób skontaktowania się z pełnomocnikiem.
Pełnomocnik podniosła, iż miała rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej dopiero w dniu 20 kwietnia 2012 r., kiedy dowiedziała się o treści decyzji wraz z pouczeniem, która została doręczona stronie w dniu 2 listopada 2011 r. oraz o okolicznościach zmiany miejsca pobytu cudzoziemki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Okoliczności podniesione we wniosku o przywrócenie terminu nie zasługują na uwzględnienie, bowiem wniosek o jego przywrócenie jest spóźniony, gdyż wniesiony został po upływie terminu określonego w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "p.p.s.a."
Zgodnie z art. 87 § 1 cytowanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Art. 88 powołanej ustawy stanowi, iż spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym
Sąd rozpoznający wniosek o przywrócenie terminu w pierwszej kolejności obowiązany jest zbadać, czy wniosek ten został złożony z zachowaniem ustawowego terminu. Dopiero stwierdzenie, że wniosek został złożony w terminie, jak również że spełnia on inne wymogi przewidziane powołaną ustawą, pozwala przystąpić do jego merytorycznego rozpoznania.
Wskazać należy, że w przypadku wyznaczenia pełnomocnika z urzędu po upływie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej określonego w art. 177 p.p.s.a., przyczyna uchybienia terminu do jej wniesienia ustaje w dniu, w którym miał on rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej.