Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Jolanta Bożek po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 2657/11 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... września 2011 r. Nr ... w przedmiocie wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej
W dniu 26 czerwca 2012 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) profesjonalny pełnomocnik z urzędu skarżącego wniósł skargę kasacyjną od opisanego w komparycji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że w dniu 11 czerwca 2012 r. doręczono mu zawiadomienia o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu do występowania w przedmiotowej sprawie. Jednocześnie poinformował, że w dniach 11-18 czerwca przebywał w G. w charakterze pełnomocnika w sprawach toczących się przed tamtejszym Sądem Okręgowym (X GC 212/11) oraz Sądem Rejonowym (VI P 516/10). Wskazał, że w najbliższym możliwym terminie udzielił upoważnienia aplikantowi adwokackiemu, który 20 czerwca 2012 r. przejrzał akta przedmiotowej sprawy. Podniósł, że dopiero wtedy miał możliwość zapoznania się z przedmiotem sprawy oraz koniecznością złożenia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie zaś z treścią art. 87 § 1 cytowanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 powołanej ustawy).
W przedmiotowej sprawie postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 2352/11 wraz z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 lutego 2012 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy). Zgodnie z art. 177 § 1 powołanej ustawy trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął zatem z dniem 19 marca 2012 r. (poniedziałek). Tymczasem skarżący w dniu 16 marca 2012 r., a więc w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, w związku z ustawowym wymogiem sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika. W wyniku powyższego referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2012 r. ustanowił dla skarżącego radcę prawnego.
Zgodnie z treścią art. 244 § 2 cyt. ustawy, ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa. Ustanowiony w niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego o fakcie wyznaczenia go pełnomocnikiem dowiedział się z pisma Okręgowej Rady Adwokackiej w W. z dnia 30 maja 2012 r. doręczonego mu w dniu 11 czerwca 2012 r. Pełnomocnik podjął czynności umożliwiające mu sporządzenie skargi kasacyjnej, w tym upoważnił aplikanta, który zapoznał się z aktami sprawy. Skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia nadał w dniu 26 czerwca 2012 r.
Wskazać należy, że z utrwalonego orzecznictwa sądowoadministracyjnego wynika, że w przypadku ustanowienia adwokata w ramach przyznania prawa pomocy, dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, nie później jednak niż dzień, w którym upłynęło 30 dni od dowiedzenia się przez stronę o fakcie jego ustanowienia (por. postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2006 r. sygn. akt I FZ 569/06, niepubl.).
W ocenie Sądu uprawdopodobnione zostały także okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Określony w ustawie przymus adwokacko-radcowski uniemożliwiał skarżącemu, którego sytuacja materialna nie pozwalała na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, wniesienie skargi kasacyjnej w terminie. Fakt wystąpienia przez skarżącego z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego w otwartym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej oznacza, że dołożył on należytej staranności w prowadzeniu własnej sprawy. W związku z powyższym nie można zarzucić mu winy w niezachowaniu ustawowego terminu do złożenia skargi kasacyjnej.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.