Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Sędzia WSA Beata Blankiewicz-Wóltańska po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia ... października 2014 r. nr ... w przedmiocie stanowiska wierzyciela wobec zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Zaskarżone i opisane w komparycji postanowienie zostało doręczone w dniu 9 października 2014 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 10 akt adm.) wraz z pouczeniem o terminie wniesienia środka zaskarżenia (pouczenie zawarte w postanowieniu, k. 8 akt adm.). Strona wniosła skargę na powyższe rozstrzygnięcie bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który w dniu 20 listopada 2014 r. przekazał skargę zgodnie z właściwością do organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie.
Stosownie do art. 54 § 1 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. Zasada wnoszenia skargi za pośrednictwem organu administracji publicznej oznacza, że w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej. O zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd pod adresem właściwego organu administracji (por. T.Woś, H.Krysiak-Molczyk, M. Romańska - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Warszawa 2005, str.248).
W myśl powyższego za datę wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może być więc uznana data nadania jej przez stronę skarżącą w urzędzie pocztowym, natomiast należało przyjąć, iż był nią dzień, w którym Sąd nadał skargę na adres organu właściwego, co nastąpiło w dniu 20 listopada 2014 r. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upłynął natomiast w dniu 10 listopada 2014 r., wobec czego skarga w sprawie niniejszej została wniesiona z uchybieniem terminu do dokonania tej czynności i Sąd z mocy art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a postanowił jak w sentencji.