Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Beata Krajewska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Gminy M. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Gminy M. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [....] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji. W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, że zaskarżona decyzja została skutecznie doręczona 5 stycznia 2016 r., a zatem trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upływał 4 lutego 2016 r. Dlatego wnosząc skargę w dniu 5 lutego 2016 r. Skarżąca uchybiła terminowi do jej wniesienia. Jednocześnie Sąd zwrócił uwagę, że zaskarżona decyzja zwierała błędne pouczenie, iż przysługuje od niej środek odwoławczy w postaci wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, z którym strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia doręczenia przedmiotowej decyzji.
W związku ze złożeniem przez profesjonalnego pełnomocnika Skarżącej w dniu 11 stycznia 2016 r. wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, organ pismem z [...] stycznia 2016 r. (doręczonym [...] stycznia 2016 r.), poinformował, że decyzja z [...] grudnia 2015 r. nr [...] jest ostateczna, a zatem nie przysługuje stronie od niej środek zaskarżenia w administracyjnym toku instancji. Organ przyznał, iż pouczenie zawarte w decyzji było błędne, a stronie przysługuje od niej prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Ministra Finansów w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji, zgodnie z 53 § 1 i art. 54 § 1 p.p.s.a. Jednakże, w ocenie Sądu, z przepisu art. 112 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - t.j. Dz. U. z 2016, poz. 23 (dalej k.p.a.) nie wynika, że błędne pouczenie w decyzji może spowodować jakąkolwiek zmianę ustawowego terminu do wniesienia skargi, lecz jedynie strona korzystając z właściwych środków procesowych może uniknąć negatywnych skutków uchybienia terminu, jeżeli przyczyną tego uchybienia było błędne pouczenie organu.
Odpis postanowienia Sądu z [...] kwietnia 2016 r. został doręczony pełnomocnikowi Skarżącej 4 maja 2016 (zwrotne potwierdzenie odbioru - karta 28 akt sądowych sprawy).
Zachowując siedmiodniowy termin (licząc od daty doręczenia odpisu ww. orzeczenia), pełnomocnik Skarżącej w dniu [...] maja 2016 r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Uzasadniając wniosek powołał się na brak winy strony w uchybieniu terminu. W jego ocenie, okoliczności niniejszej sprawy dają podstawę do przywrócenia terminu do wniesienia skargi. W świetle art. 107 § 1 czy art. 127 § 3 k.p.a., przerzucenie na stronę odpowiedzialności za skutki naruszenia przez organ obowiązku prawidłowego pouczenia tylko dlatego, że strona nie skorzystała ze swego uprawnienia, jest bezpodstawne. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi pełnomocnik Skarżącej dokonał czynności, której terminowi uchybił, tj. złożył skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).