Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Arkadiusz Tomczak po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Postanowieniem z 11 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. G., z uwagi na uchybienie ustawowego terminu do jej wniesienia.
Pismem z dnia 7 marca 2016 r. skarżąca wniosła zażalenie na to postanowienie. W zażaleniu skarżąca zawarła również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu podniosła, że decyzja ZUS została jej doręczona na początku listopada 2015 r. Był to okres bezpośrednio po opuszczeniu przez skarżącą szpitala. Opóźnienie przy wniesieniu skargi wynikało z jej bardzo złego stanu zdrowia. Skarżąca wskazała jednocześnie, iż opóźnienie było niewielkie (jednodniowe).
Do wniosku załączono kartę informacyjną z pobytu w szpitalu w okresie [...] października 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie, zgodnie z art. 88 tej ustawy, spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek skarżącej uznać należy za spóźniony, bowiem jego wniesienie do Sądu nastąpiło z naruszeniem ustawowego terminu, określonego w omawianym art. 87 § 1 p.p.s.a..
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 2 grudnia 2015 r. Skarżąca dokonała czynności procesowej przed Sądem, tj. wniosła skargę w dniu 3 grudnia 2015 r. Tym samym przyjąć należy, iż z tym dniem ustała przyczyna uchybienia terminowi.
Sąd wyjaśnia, iż termin siedmiu dni do złożenia pisma z wnioskiem o przywrócenie terminu liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (por. komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek; Zakamycze 2005, s. 217). Nie można zatem skutecznie skorzystać z instytucji przywrócenia terminu w sytuacji, w której skarżąca - po jego uchybieniu - dokonuje jedynie samej czynności, nie składając wraz z nią jednocześnie - bądź w ciągu omawianych siedmiu dni - wniosku o przywrócenie terminu do jej dokonania.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi rozpoczął swój bieg dnia następnego po dniu, w którym ustała przyczyna uchybienia, tj. 3 grudnia 2015 r. i upłynął z dniem 10 grudnia 2015 r. W konsekwencji, wniosek skarżącej - nadany w dniu 7 marca 2016 r. - uznać należy za spóźniony i jako taki podlegający odrzuceniu.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. O braku winy nie może bowiem stanowić okoliczność pobytu w szpitalu w okresie [...] października 2015 r., ponieważ w tym czasie termin do wniesienia skargi jeszcze nie rozpoczął swojego biegu.
W tym stanie rzeczy, wniosek skarżącej jako spóźniony podlega odrzuceniu na podstawie art. 88 ustawy p.p.s.a., o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w sentencji postanowienia.