Skarga P. C. na pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Dorota Mydłowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi P. C. na pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia .... lutego 2011 r. Nr ... w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych postanawia: odrzucić skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Uzasadnienie

Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na opisane w komparycji postanowienia pismo.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 22 ust. 3 ustawy z 7 marca 2007 r. o wspieraniu obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64 z 2007 r., poz. 427 ze zm), dalej: ustawa o wspieraniu, w przypadku gdy nie są spełnione warunki przyznania pomocy (w ramach działań wskazanych w ustępie 1 tego artykułu), podmiot wdrażający informuje wnioskodawcę, o odmowie jej przyznania z podaniem przyczyn odmowy. Jednocześnie w art. 22 ust. 4 ustawy o wspieraniu, zagwarantowano wnioskodawcom prawo do złożenia na takie pismo skargi do sądu administracyjnego, na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej: p.p.s.a.

Zatem aby skutecznie wnieść środek zaskarżenia, o którym mowa w omawianym przepisie art. 22 ust. 4 ustawy o wspieraniu, sięgnąć należy do odpowiednich regulacji p.p.s.a., określających zasady i tryb skarżenia aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4.

Zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., skargę w tym przypadku można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie 14 dni - do usunięcia naruszenia prawa.

Jednocześnie w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a., termin do złożenia skargi jest zachowany jeśli zostanie ona złożona do sądu w ciągu 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa lub jeżeli organ nie udzielił takiej odpowiedzi, w ciągu 60 dni od dnia wniesienia wezwania.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż wystąpienie z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stanowi obligatoryjny warunek wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a udzielenie odpowiedzi na takie wezwanie ma już jedynie znaczenie formalne, tj. dla oceny zachowania terminu skargi. Zauważyć bowiem należy, iż art. 53 § 2 przewiduje również wypadek nie udzielenia takiej odpowiedzi.

Podkreślić również należy, że wykładnia językowa zarówno przepisu art. 22 ust. 4 ustawy o wspieraniu, jak i art. 52 § 3 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., jednoznacznie wskazuje, iż skarga służy na akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Przenosząc omawiane regulacje na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, iż zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlegało pismo z ... stycznia 2011 r. o numerze ..., wydane przez Biuro Wsparcia Inwestycyjnego ARiMR. To właśnie pismo stanowi bowiem akt z zakresu administracji publicznej, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Skarżący natomiast wyraźnie wskazał, że przedmiotem jego skargi jest pismo z dnia ... lutego 2011 r., stanowiące w istocie rzeczy jedynie odpowiedź organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Na taką odpowiedź zaś - jak wyjaśniono powyżej - skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje.

W tym miejscu przypomnieć należy ugruntowane już stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego odnośnie zasady skargowości, zgodnie z którym wskazanie przez stronę zaskarżonego aktu i organu, działania którego skarga dotyczy - wobec obowiązującej w postępowaniu sądowoadministracyjnym zasady skargowości - jest dla Sądu wiążące (vide: postanowienie NSA z 9 grudnia 2008 r. sygn. akt II GZ 312/08, postanowienie NSA z 11 grudnia 2008 r. sygn. akt II GZ 316/08, dostępne na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

Sąd stwierdza również, że pouczenie zawarte w omawianym piśmie z ... stycznia 2011 r. było prawidłowe.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa