Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA - Jolanta Bożek po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. U. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji o wydaleniu; postanawia: zawiesić postępowanie sądowe;
S. U. pismem z 25 maja 2009r. złożył skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] maja 2009 r.
Skarżący zarządzeniem z 16 czerwca 2009 r. został wezwany m.in. do podpisania skargi i po podpisaniu odesłania do Sądu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Niniejsze wezwanie zostało zwrócone z informacją, iż cyt. "cudzoziemiec został zwolniony ze Strzeżonego Ośrodka dla Cudzoziemców w B. i przekazany funkcjonariuszom SG celem realizacji decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców orzekającej o wydaleniu". Następnie ustalono, iż cudzoziemiec został wydalony z kraju w dniu [....] maja 2009 r. nie pozostawiając adresu do korespondencji.
Zgodnie z art. 70 § 1 i § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżący ma obowiązek zawiadomić sąd o każdej zmianie swojego zamieszkania, adresu do doręczeń. W razie zaniedbania tego obowiązku pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. O powyższym obowiązku sąd jest obowiązany pouczyć stronę skarżącą przy pierwszym doręczeniu. Wobec faktu, iż skarżącemu żadne pismo w postępowaniu sądowym nie zostało doręczone, nie został on pouczony o obowiązku informowania sądu o każdej zmianie adresu i skutkach wynikających z zaniedbania tego obowiązku.
W myśl art. 125 § 1 pkt 3 cyt. ustawy, sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu skarżącego nie można nadać sprawie dalszego biegu.
W niniejszej sprawie wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pisma zostało wysłane na adres podany przez stronę skarżącą w skardze. Z akt sprawy wynika jednak, iż adres skarżącego uległ zmianie, co spowodowało, że wezwania sądu nie można było doręczyć i nadać sprawie dalszego biegu.
W tej sytuacji na podstawie art. 125 § 1 pkt 3 i art. 131 cyt. ustawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.