Wniosek A. B. o wymierzenie grzywny Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców za nieprzekazanie skargi A. B. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców postanowił: wymierzyć Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców grzywnę w wysokości 200 zł (słownie: dwieście złotych)
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska-Szary, Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Protokolant - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2009r. sprawy z wniosku A. B. o wymierzenie grzywny Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców za nieprzekazanie skargi A. B. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców postanowił: wymierzyć Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców grzywnę w wysokości 200 zł (słownie: dwieście złotych)

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu ... listopada 2008 r. A. B. wystąpił z wnioskiem o ukaranie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców grzywną w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze z zm); - dalej ustawy p.p.s.a. w związku z nie przekazaniem jego skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, iż z uwagi na opóźnienie w przekazaniu jego odwołania do Rady do Spraw Uchodźców, jak również wobec braku odpowiedzi ze strony Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na wezwanie z 3 lipca 2008 r. złożył w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców. W dniu 24 listopada 2008 r. uzyskał informację, iż jego skarga nie została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W związku z tym, iż od złożenia skargi w Urzędzie do Spraw Cudzoziemców minęło prawie siedem tygodni i Szef UDSC wstrzymuje procedurę rozpatrzenia jego skargi na bezczynność skarżący wniósł o ukaranie organu karą grzywny.

W dniu 11 grudnia 2008 r. odpis wniosku skarżącego o ukaranie grzywną wraz z załącznikami został przekazany przez Sąd do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców celem ustosunkowania się.

W piśmie procesowym z 15 stycznia 2009 r. pełnomocnik Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców wskazał, że odwołanie strony z dnia 19 marca 2008 r. złożone w języku p. zostało przesłane do agencji tłumaczeń w dniu 21 marca 2008 r., w celu sporządzenia tłumaczenia i sprawdzenia, czy nie zachodzą przesłanki określone w art. 132 §1 K.p.a. W dniu 3 października 2008 r. cudzoziemiec złożył dwa pisma zatytułowane "skarga" - na przewlekłość postępowania na podstawie art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz na bezczynność organu na podstawie art. 3 §2 pkt 8 oraz 52 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Do dnia wpływu skarg cudzoziemca tłumaczenie odwołania nie wpłynęło do urzędu. Wobec powyższego odwołanie przesłano ponownie do tłumaczenia, a akta sprawy przekazano w dniu 12 listopada 2008 r. do organu odwoławczego - Rady do Spraw Uchodźców w celu rozpatrzenia odwołania. W dniu 18 listopada 2008 r. cudzoziemiec został również poinformowany o przyczynach zwłoki oraz o przekazaniu akt do organu odwoławczego. Wobec faktu, iż oba pisma cudzoziemca zatytułowane "skarga" dotyczyły jednego stanu faktycznego i prawnego oba zakwalifikowano według treści żądania i zastosowano efektywny tryb uwzględnienia żądania opisany powyżej. Uwzględniając wolę strony wyrażoną w piśmie z 2 grudnia 2008 r. zatytułowanym "wezwanie do przesłania skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego", które wpłynęło do Urzędu w dniu 11 grudnia 2008 r., Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców przesłał do Sądu w dniu 13 stycznia 2009 r. skargę strony wraz z odpowiedzią na skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy p.p.s.a. organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6, tj. do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 55 § 1 ustawy p.p.s.a.).

Strona 1/2