Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 10 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. F. o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie odpisu skargi w sprawie ze skargi R. F. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę adwokatów p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do usunięcia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie odpisu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2011 r. odrzucił skargę R. F. (dalej też jako skarżący) na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę adwokatów.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej też jako p.p.s.a.) do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom przez sąd. W związku z powyższym, mając na uwadze, iż zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 16 maja 2011 r. zarejestrowano jako uczestnika postępowania Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej, wezwano skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie jednego egzemplarza odpisu skargi celem doręczenia temu uczestnikowi postępowania. Mając na uwadze bezskuteczny upływ z dniem 13 czerwca 2011 r. terminu na nadesłanie odpisu skargi, Sąd postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2011 r. odrzucił skargę R. F. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2011 r. nr [...]. Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu 31 sierpnia 2011 r.
Pismem nadanym w placówce operatora pocztowego dnia 7 września 2011 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do usunięcia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie odpisu skargi, załączając zarazem wymagany odpis do wniosku. W uzasadnieniu podniósł, iż od dnia [...] stycznia 2011 r. do dnia
[...] sierpnia 2011 r. odbywał podróż po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, skutkiem czego często zmieniał miejsce zamieszkania. Na wypadek otrzymania korespondencji zobowiązał matkę do poinformowania go o tym fakcie, przy czym upoważnienie dotyczyło wyłącznie odbioru korespondencji. Tymczasem wezwanie do uzupełnienia braku formalnego odebrała matka skarżącego, jednakże przekazała je żonie skarżącego, która uiściła żądany wpis, natomiast odpis skargi przesłała mylnie do Ministerstwa Sprawiedliwości. Skarżący podkreślił zarazem, że jego żona nie była upoważniona przez niego do podejmowania jakichkolwiek czynności w jego imieniu i były one dokonywane bez jego wiedzy.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, Sąd zważył, co następuje:
Art. 85 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie, siedmiodniowy termin zakreślony dla dokonania czynności, jaką jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu, został zachowany. Odnosząc się natomiast do uprawdopodobnienia przez skarżącego braku winy w uchybieniu terminu, stwierdzić należy, iż kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności (p. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2003r., II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003, nr 8, s. 340). Przywrócenie uchybionego terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można zatem mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.