Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kobylski po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku K. Sp. j. z siedzibą w S. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi K. Sp. j. z siedzibą w S. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych postanawia : odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 17 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Sp. j. z siedzibą w S. (dalej: "skarżąca", "Spółka") na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych.
Wnioskiem z dnia 2 października 2014 r. skarżąca zwrócił się o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenia uzasadnienia wyroku wskazując, że wspólnicy bezpośrednio przed terminem rozprawy i w chwili rozprawy przebywali za granicą. Nadto skarżąca podniosła, iż zarówno Spółka, jak i jej wspólnicy w toku postępowania działali bez profesjonalnego pełnomocnika. Z przyczyn przez nich nie zawinionych nie wiedzieli zatem, że po wydaniu orzeczenia Sąd nie dokonuje z urzędu doręczeń zapadłych orzeczeń, jak i działali pod wpływem błędu, że dopiero po doręczeniu treści orzeczenia będą mogli się starać o doręczenie im uzasadnienia decyzji Sądu. Skarżąca wskazała także, iż w rozmowie telefonicznej z pracownikiem sekretariatu Sądu ustaliła, że minął termin do złożenia wniosku, o czym wspólnicy Spółki nie wiedzieli i nie byli wcześniej pouczeni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a., we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Przesłanki przywrócenia terminu, które muszą być spełnione łącznie aby wiosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie, określają przepisy § 1-4 art. 87 p.p.s.a. Są nimi:
- wniesienie wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu,
- uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu terminu,
- powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego,
- równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie ( art. 87 § 4 ).
W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że zawarta w dyspozycji art. 86 § 1 p.p.s.a. przesłanka braku winy, warunkująca pozytywne rozpoznanie wniosku, oznacza wykazanie okoliczności, które przy zachowaniu należytej staranności uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności i jednocześnie były przez niego nie do przewidzenia i nie do usunięcia. Kierunek wykładni sądowej tego przepisu wskazuje, że winę wykluczają przeszkody, których wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć, ani im zapobiec. A contrario, negatywnej przesłanki zawinienia, która wyłącza możliwość przywrócenia terminu, należy upatrywać w zaniechaniu przez wnioskodawcę tym wszystkim czynnościom, które przy dołożeniu przez niego należytej staranności, zapobiegłyby konsekwencjom, jakie ustawodawca wiąże z upływem terminów do dokonania określonych czynności procesowych. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.