Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skargi W. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia uchwały w sprawie stwierdzenia nieprzydatności do wykonywania zawodu i skreślenia z listy aplikantów adwokackich postanawia 1. umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 200 złotych (słownie dwieście złotych) uiszczoną tytułem wpisu od skargi
Skarżący - W. S. pismem z dnia 23 czerwca 2009 r. wniósł do tutejszego Sądu skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...], którą organ administracji uchylił w całości uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia [...] sierpnia 2008 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Pismem z dnia 24 listopada 2009 r. skarżący cofnął wspomnianą powyżej skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W myśl art. 60 ww. ustawy, skarżący może rozporządzać skargą. Oznacza to, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego, cofając skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, wówczas Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne.
W przedmiotowej sprawie skarżący cofnął skargę pismem z dnia 24 listopada 2009 r. Sąd uznał, że w sprawie nie zachodzą okoliczności, które czyniłyby wniosek skarżącego niedopuszczalnym. W związku z powyższym, cofnięcie skargi należało uznać za dopuszczalne i prawnie skuteczne.
W tej sytuacji, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
Odnośnie pkt. 2 sentencji postanowienia, Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a.