Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania p o s t a n a w i a: stwierdzić swoją niewłaściwość i przekazać sprawę sądowi właściwemu - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku
W dniu 30 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 18 kwietnia 2011 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego - Dz. U. Nr 89, poz. 506. Zgodnie z § 1 rozporządzenia, rozpoznawanie spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego dotyczących nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 92 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę.
W związku z tym, że po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 244, poz. 1454), od dnia 1 stycznia 2012 r. przepisem będącym podstawą do nakładania kar pieniężnych został art. 92a ustawy o transporcie drogowym, w dniu 13 czerwca 2012 r. weszło w życie rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 15 maja
2012r. zmieniające ww. rozporządzenie Prezydenta RP z 18 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 604). Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia, § 1 rozporządzenia z dnia 18 kwietnia 2011 r. otrzymuje brzmienie: "Rozpoznawanie spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego dotyczących nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 92a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę". W myśl § 2 tego rozporządzenia sprawy, o których mowa w § 1, zarejestrowane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w wojewódzkim sądzie administracyjnym właściwym według miejsca siedziby organu administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona, rozpoznaje wojewódzki sąd administracyjny właściwy w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem spraw, w których wyznaczono terminy rozprawy.
W przedmiotowej sprawie [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] nałożył na M. S. i A. G. karę pieniężną za wykonywanie przewozu regularnego bez wymaganego zezwolenia, bez wymaganego zaświadczenia na wykonywanie publicznego transportu zbiorowego albo potwierdzenia zgłoszenia przewozu w publicznym transporcie drogowym, powołując się na art. 92a ustawy o transporcie drogowym. Główny Inspektor Transportu Drogowego postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji. Skargę na powyższe postanowienie złożył M. S.. Główny Inspektor Transportu Drogowego omawianą skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi przesłał do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie.
Podkreślić należy, że w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, iż przepisy ww. rozporządzeń Prezydenta RP zawierają uregulowania mające na celu usprawnienie i przyspieszenie rozpatrywania szeroko rozumianych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego przez wojewódzkie sądy administracyjne. Oczywistym następstwem przekazania spraw z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostałym, właściwym według rozporządzenia miejscowo ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania strony wojewódzkim sądom administracyjnym będzie szybsze rozpoznanie sprawy w postępowaniu sądowoadministracyjnym pierwszej instancji, dogodniejszy dla stron dostęp do sądów rozpoznających ich sprawy i pełniejsza realizacja konstytucyjnej zasady prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP). W konsekwencji przekazanie jedynie spraw ze skarg na decyzje o nałożeniu kar pieniężnych z wyłączeniem spraw związanych z nałożeniem tych (takich jak stwierdzenie uchybienia terminu do wniesienia odwołania) ograniczyłoby osiągnięcie omawianego celu w sposób niewynikający bezpośrednio z treści przepisu (patrz postanowienie NSA z 28 września 2011 r. sygn. akt II GZ 440/11 oraz postanowienie NSA z 4 listopada 2011r. sygn. akt II GZ 484/11).
W niniejszej sprawie nie został wyznaczony termin rozprawy, a skarżący zamieszkuje w miejscowości S., gmina S., powiat k., województwo [...], zatem właściwym do jej rozpoznania w myśl cyt. wyż. przepisów rozporządzenia jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Zgodnie z art. 59 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270) dalej
p.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdza swoją niewłaściwość zobowiązany jest przekazać sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.
Uwzględniając powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 59 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.