Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. Z. o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi R. Z. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę aplikantów radcowskich postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
W dniu [...] sierpnia 2009 r. skarżący R. Z. i wniósł do
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] maja 2009 r., w przedmiocie odmowy wpisu na listę aplikantów radcowskich wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Zaskarżona uchwała Prezydium Naczelnej Rady Radców Prawnych zawierała pouczenie o przysługującym stronie odwołaniu do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia doręczenia uchwały. Stosownie do pouczenia zawartego w zaskarżonej uchwale, w dniu [...] czerwca 2009 r. skarżący złożył do Ministra Sprawiedliwości odwołanie od powyższej uchwały.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] Minister Sprawiedliwości stwierdził niedopuszczalność odwołania. W uzasadnieniu organ przywołał treść ustawy z dnia 20 lutego 2009 r., o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawych oraz ustawy - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2009, Nr 37, poz. 286), która to zmieniła treść art. 33 ustawy o radcach prawnych, który w ust. 5 wprowadzał odesłanie do stosowania w sprawach wpisu na listę aplikantów radcowskich art. 31 ustawy o radcach prawnych. Po zmianie brak jest zatem możliwości odwołania się od uchwały do Ministra Sprawiedliwości, bowiem zgodnie z treścią art. 33 ust. 6-8, od ostatecznej decyzji odmawiającej wpisu na listę radców prawnych zainteresowanemu służy skarga do sądu administracyjnego.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi skarżący powołał się na okoliczność błędnego pouczenia zawartego w uchwale Prezydium Naczelnej Rady Radców Prawnych, jako przyczyny uprawdopodobniającej brak jego winy w uchybieniu terminu. Dodatkowo powołując się szeroko na orzecznictwo podniósł, iż zastosował się do zawartego w uchwale pouczenia, zatem jego działanie nie może skutkować negatywnymi konsekwencjami dla jego obecnej sytuacji prawnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Oceniając powyższy wniosek należy uznać, iż zasługuje on na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270, ze zm., dalej jako p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności bez swojej winy, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu wnosząc go do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodabniając okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 p.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (postanowienie Sądu Najwyższego z 22 lipca 1999 r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757).
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie należało przyjąć, iż dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi jest dzień [...] lipca 2009 r., w którym to dniu doręczono skarżącemu odpis postanowienia Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2009 r., stwierdzającego niedopuszczalność odwołania.
Dlatego też złożenie przez skarżącego w dniu [...] sierpnia 2009 r., wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nastąpiło przed upływem ustawowego siedmiodniowego terminu do wniesienia tegoż wniosku.
Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki warunkujące przywrócenie terminu do wniesienia skargi z uwagi na brak winy po stronie skarżącej w uchybieniu terminu. Skarżący nie może zatem ponosić negatywnych konsekwencji, spowodowanych zastosowaniem się do błędnego pouczenia zawartego w zaskarżonej uchwale.
Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że została spełniona przesłanka do przywrócenia terminu, określona w art. 87 § 2 p.p.s.a. i na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.