Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. D. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na refundację leku p o s t a n a w i a: umorzyć postępowanie z wniosku skarżącej Z. D.O. przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżąca Z. D. (małoletnia), reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego A.D., do skargi na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na refundację leku, załączyła sporządzony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie rozpoznając wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku. Zgodnie z art. 245 § 1 - 3 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast w myśl art. 249a p.p.s.a., jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja Ministra Zdrowia dotycząca odmowy wyrażenia zgody na refundację leku. Tymczasem art. 239 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. stanowi, iż strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Skarżąca jest zatem z mocy ustawy zwolniona z obowiązku uiszczania kosztów sądowych.
W świetle powyższego, rozpoznanie wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych stało się zbędne. Zatem postępowanie zainicjowane przedmiotowym wnioskiem podlega umorzeniu, stosownie do treści art. 249a p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 249a p.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji postanowienia.