Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. sp. z o.o. z siedzibą w W. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2013 r. w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej postanawia: odmówić przywrócenia terminu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 stycznia 2013 r., oddalił skargę S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej.
Pismem z dnia 1 lutego 2013 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 4 lutego 2013 r.- k. 49 akt sądowych) pełnomocnik strony skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2013 r.
Pełnomocnik wskazał, że wniosek o przywrócenie terminu uzasadniony jest niezawinioną przez stronę skarżącą pomyłką pełnomocnika, który mylnie wpisał termin rozpoznania sprawy na dzień 11 lutego 2013 r., a nie na dzień 11 stycznia 2013 r., co skutkowało również jego nieobecnością na rozprawie. Pełnomocnik zaznaczył, że błąd został spowodowany znaczną dezorganizacją pracy kancelarii w związku ze zmianą jej siedziby, przedłużającym się okresem poszukiwania nowego lokalu oraz przeprowadzką.
Pełnomocnik wskazał, że o zaistniałej pomyłce powziął wiadomość w dniu 1 lutego 2013 r. w czasie planowania zastępstwa na okres urlopu.
We wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik zawarł wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 11 stycznia 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył, co następuje;
Zgodnie z treścią art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. 2012, poz. 270 t.j. - dalej w skrócie: p.p.s.a.) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia z urzędu odpisu sentencji. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Z kolei zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a., w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynność, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Podstawowym kryterium przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu są okoliczności uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu. W orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, że kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonaniu czynności procesowej (por. postanowienie NSA z dnia 11 lutego 2003 r. sygn. akt II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003/8/340). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002 r. sygn. akt V SA 793/02, Monitor Prawniczy 2002/23/1059). Nieuwagi lub zaniedbania nie można kwalifikować jako braku winy, będącego przesłanką przywrócenia uchybionego terminu (por. postanowienie NSA z dnia 28 maja 2004 r. sygn. akt FZ 93/04, niepubl.). Negatywnie z tego punktu widzenia oceniane jest choćby lekkie niedbalstwo (por. wyrok NSA z dnia 22 maja 1997 r. sygn. akt SA/Sz 630/96). Brak winy w uchybieniu terminu można zatem przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć przy użyciu największego nawet wysiłku, i że nie można za winę poczytać niedopełnienie jakiegoś nadzwyczajnego wysiłku, np. zagrażającego jej zdrowiu lub życiu, albo narażającego ją na poważne straty (por. E. Iserzon, J. Starościak, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, wyd. IV Warszawa 1970 r., str. 136). Przywrócenie uchybionego terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka- Medek "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", Zakamycze 2005, s. 219).