Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w dniu 9 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. O. na pismo Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lipca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na skargę postanawia: odrzucić skargę
K. O. (dalej jako skarżący) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Komisji Nadzoru Finansowego (dalej KNF) z dnia [...] lipca 2009 r. Nr [...], którym została udzielona mu odpowiedź na jego skargę z dnia [...] czerwca 2009 r. w sprawie pozostawienia w obrocie finansowym fałszywych aktów, ksiąg i sprawozdań finansowych B.
W odpowiedzi na skargę KNF wniosła o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, wskazując, że pismo skarżącego z dnia [...] czerwca 2009 r. było skargą powszechną w rozumieniu Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego i na jako takie została dnia [...] lipca 2009 r. (Nr [...]) udzielona odpowiedź, która w żadnym razie nie jest decyzją administracyjną podlegającą kontroli sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Sąd administracyjny rozpoznając sprawę w pierwszej kolejności bada, czy przedmiot skargi - w tym przypadku ww. pismo KNF z dnia [...] lipca 2009 r., podlega jego kontroli.
Sądy administracyjne w zakresie swej właściwości rzeczowej sprawują kontrolę nad działalnością administracji publicznej wyłącznie pod względem legalności - zgodności z prawem. Kontrola ta ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracji publicznej enumeratywnie wskazane w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwana dalej p.p.s.a
W myśl art. 3 § 2 p.p.s.a., właściwość rzeczowa sądów administracyjnych ogranicza się do orzekania w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8. bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sąd mając na uwadze ww. przepis, określający jego właściwość rzeczową uznał, że zaskarżone w niniejszym przypadku pismo Nr [...] nie należy do żadnej z ww. kategorii przedmiotów - nie jest ani decyzją administracyjna, ani postanowieniem, ani innym aktem, stanowiącym przejaw władczej działalności organów administracji publicznej i kreującym uprawnienia, bądź obowiązki w konkretnej sprawie indywidualnej. Biorąc bowiem pod uwagę treść tego pisma Sąd stwierdził, że nie sposób uznać je za akt administracyjny wydany w indywidualnej sprawie, który określałby na zewnątrz organu administracyjnego jakiekolwiek prawa, bądź obowiązki, konkretnie oznaczonego podmiotu, w indywidualnie oznaczonej sprawie administracyjnej.