Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. Sp. z o.o. z siedzibą w B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w B. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] lutego 2014 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
G. Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej skarżąca) złożyła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] lutego 2014 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. z [...] grudnia 2013 r., Nr [...], ustalającej karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automatach.
W wykonaniu zarządzenia z 11 kwietnia 2014 r. (VI KO 104/14), pismo strony zostało przekazane do organu. Informacja o przekazaniu pisma została doręczona pełnomocnikowi skarżącej 28 kwietnia 2014 r.
Pismem z 5 maja 2014 r. (data nadania pisma) pełnomocnik skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż powodem uchybienia terminowi, było przeoczenie personelu administracyjnego polegające na omyłkowym zaadresowaniu koperty zawierającej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Podkreślił, iż w nagłówku skargi prawidłowo wskazał, iż skargę do Sądu należy wnieść za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w W., dlatego też do dnia otrzymania informacji o przekazaniu skargi do organu pozostawał w przeświadczeniu, iż skarga została zaadresowana prawidłowo. W ocenie pełnomocnika uchybienie terminowi do złożenia skargi nie wynikało z błędu strony. Nieprawidłowe nadanie pisma nie wynikało także z woli pełnomocnika. Omyłka popełniona została na ostatnim etapie sporządzania skargi a zatem ma charakter techniczny, bowiem dotyczy czynności podejmowanych przez pracowników administracyjnych w ramach obowiązującej w kancelarii procedury nadawania korespondencji. Do wniosku załączono oświadczenie pracownika personelu administracyjnego kancelarii, który oświadczył, iż omyłkowo i w sposób niezawiniony, pomimo wskazanego w treści pisma adresata korespondencji, błędnie sporządził i zaadresował kopertę, wskazując jako odbiorcę korespondencji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże w świetle art. 86 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.)
W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (v. postanowienie SN z 22 lipca 1999 r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757; Tadeusz Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2005 r. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis str. 333). Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 270; M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Warszawa 2011,