Wniosek w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej zaszeregowania obiektu hotelarskiego i wykreślenia obiektu z ewidencji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. S. A. z siedzibą w P. o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w sprawie ze skargi P. S. A. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej zaszeregowania obiektu hotelarskiego i wykreślenia obiektu z ewidencji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6352 Obiekty i usługi hotelarskie
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sportu
Uzasadnienie

P. S. A. z siedzibą w P. (dalej też jako skarżąca), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]. Zaskarżoną decyzją organ utrzymał w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia [...] marca 2011r. nr [...] uchylającą decyzję o zaszeregowaniu obiektu hotelarskiego do rodzaju "schronisko młodzieżowe" i wykreślającą obiekt z ewidencji. Skarżąca wniosła zarazem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podnosząc, iż jej wykonanie spowodowałoby znaczne straty. Schronisko ciszy się bowiem dużym zainteresowaniem i na okres wakacyjny została złożona duża ilość rezerwacji. Tym samym zamknięcie schroniska skutkowałoby wyrządzeniem dużej szkody skarżącej, jak i zainteresowanym jej ofertą turystom.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności należy więc poprzedzić analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie NSA z 18 maja 2004 r. - FZ 65/04). Argumentacja takiego wniosku musi więc być odpowiednia - tzn. w sposób przekonywujący pokazująca konkretne relacje między brakiem wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji a wystąpieniem zagrożeń z art. 61 § 3 p.p.s.a. czyli niebezpieczeństwem wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W niniejszej sprawie skarżąca wskazała jedynie, iż zamknięcie schroniska w okresie wakacyjnym skutkowałoby wyrządzeniem jej znacznej szkody. Nie podała jednakże żadnych danych wskazujących na wysokość osiąganych z działalności gospodarczej przychodów oraz dochodów (ewentualnie strat). Nie przedstawiła przy tym żadnych dokumentów obrazujących jej sytuację finansową (np. stanu pozostających do jej dyspozycji zasobów pieniężnych). Nie określiła ponadto skali prowadzonej działalności gospodarczej poprzez wskazanie, czy ogranicza się ona wyłącznie do prowadzenia tego jednego obiektu wykreślonego z ewidencji schronisk młodzieżowych, czy też obejmuje jeszcze którykolwiek z innych obszarów, wskazanych w odpisie z Krajowego Rejestru Sądowego. Skarżąca nie wskazała nadto na konkretną ilość dokonanych już rezerwacji w prowadzonym przez nią obiekcie, a także skutki finansowe związane z koniecznością ich anulowania. Nie ma zatem możliwości stwierdzenia, czy w istocie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody majątkowej w związku z wydaniem zaskarżonej decyzji ani czy skutki tej decyzji byłyby rzeczywiście trudne do odwrócenia.

Należy także zaznaczyć, iż ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje w ramach instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu kompetencji Sądu do wzywania wnioskodawcy o przedłożenie dodatkowo stosownych dokumentów lub złożenie wyjaśnień, które miałyby uzasadniać potrzebę wstrzymania wykonania decyzji (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2010 r. sygn. akt II FZ 391/10).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż skarżąca nie wykazała, że znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, o których art. 61 § 3 p.p.s.a., mogą zaistnieć w wypadku odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6352 Obiekty i usługi hotelarskie
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sportu