Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I.. z o.o. z siedzibą w K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Urzędu Patentowego RP z [...] maja 2010 r. Sp [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt II GSK 323/14, uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 czerwca 2013 r., oddalający skargę I. Sp. z o.o. z siedzibą w K na decyzję Urzędu Patentowego RP z [...] czerwca 2011 r. Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy, jednocześnie odrzucając skargę.
W ww. orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż powodem uchylenia wyroku było to, iż w niniejszej sprawie zaistniały podstawy do zastosowania przepisu art. 189 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Wskazał, iż Sąd I instancji błędnie zaakceptował stanowisko Urzędu Patentowego, dopuszczającego od decyzji wydanej w postępowaniu spornym uruchomienie trybu ponownego rozpatrzenia sprawy, podczas gdy od decyzji wydanej w postępowaniu spornym stronie nie przysługiwała taka możliwość, lecz skarga do sądu administracyjnego (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie). Wynikało to wyraźnie z brzmienia powołanego przepisu art. 257 p.w.p., w świetle którego na decyzje oraz postanowienia Urzędu Patentowego w sprawach, o których mowa w art. 255 p.w.p., stronom przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że w stosunku do decyzji oraz postanowień wydawanych w postępowaniu spornym, objętym tytułem VII, na co wskazuje powołany przepis art. 257 p.w.p., nie przysługuje środek zaskarżenia, polegający na wyczerpaniu postępowania w trybie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, lecz bezpośrednio skarga do sądu administracyjnego. Tym samym skarga do sądu administracyjnego od takiej decyzji oraz postanowienia nie podlega obowiązkowi wyczerpania środka zaskarżenia w świetle przepisu art. 52 § 1 p.p.s.a. Dlatego decyzja wydana przez Urząd Patentowy w postępowaniu spornym, stosownie do przepisu art. 257 p.w.p., miała walor decyzji ostatecznej, a tym samym można od niej wnieść skargę do sądu administracyjnego bez konieczności wyczerpania środków zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a. Ubocznym skutkiem tego stanu rzeczy było niezaskarżenie do sądu administracyjnego wydanej przez Urząd Patentowy wcześniejszej decyzji z 26 maja 2010 r., podlegającej skardze do sądu administracyjnego. W szczególności doszło do uchybienia 30-dniowego terminu do wniesienia takiej skargi.
Bez skutecznego przywrócenia, stosownie do przepisów art. 86 i art. 87 p.p.s.a., terminu do wniesienia skargi od wspomnianej decyzji z 26 maja 2010 r., wydanej w trybie przepisu art. 257 p.p.s.a., nie byłoby prawnie dopuszczalne postępowanie sądowoadministracyjne dla skontrolowania zgodności z prawem tej decyzji.
Pismem z 15 czerwca 2015 r., pełnomocnik strony skarżącej - I. Sp. z o.o. z siedzibą w K., wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Urzędu Patentowego RP z 26 maja 2010 r. Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy. Do wniosku załączono skargę.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik powołał się na treść orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt II GSK 323/14, w którym wprost podniesiono, iż wskutek błędnego pouczenia organu doszło złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, zaś w następstwie wspomnianego pouczenia, wskutek rozpoznania wniosku skarżącej wydano błędnie kolejną decyzję.