Wniosek w przedmiocie wyrażenia zgody na leczenie poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na leczenie poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z 3 sierpnia 2016 r. K. S. (dalej skarżąca), drogą elektroniczną za pośrednictwem organu wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2016 r. w przedmiocie wyrażenia zgody na leczenie poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu.

Powyższą skargę opatrzoną podpisem elektronicznym skarżąca nadała za pośrednictwem Elektronicznej Platformy Usług Administracji Publicznej (ePUAP) w dniu 3 sierpnia 2016 r., a skarga została wydrukowana przez uprawnionego pracownika organu w dniu 4 sierpnia 2016 r. (vide pierwsza i kolejne strony skargi k. 2 i następne akt sądowych).

Postanowieniem z dnia 17 października 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę, z uwagi na wniesienie jej po terminie. Postanowienie Sądu zostało doręczone skarżącej w dniu 24 października 2016 r.

Pismem z dnia 30 października 2016 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wskazała, że według jej wiedzy, "wyrażenie "urzędowe poświadczenie przedłożenia", jak i całe UPP jako dokument jasno oznacza otrzymanie dokumentu przez organ. (...) Powszechnie przyjęta (np. przy składaniu zeznań podatkowych) jest zasada, że data na UPP jest wiążąca."

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718; dalej: p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).

Instytucja przywrócenia uchybionego terminu ma na celu usunięcie ujemnych następstw procesowych wynikłych wskutek niezachowania terminu procesowego, gdy strona nie ponosi winy w jego uchybieniu. Wniosek o przywrócenie terminu może być skuteczny, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki: 1) brak winy w uchybieniu terminowi; 2) spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony w zakresie postępowania sądowego; 3) złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu 4) równocześnie ze złożonym wnioskiem o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Jednym z bezwzględnych wymogów zastosowania instytucji przywrócenia terminu jest zatem brak winy strony w niezachowaniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej. Kryterium braku winy wiąże się z obowiązkiem zachowania szczególnej staranności strony przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w przekroczeniu terminu do dokonania czynności procesowej, można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu niedającej się przezwyciężyć przeszkody. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd winien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o własne interesy (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2000 r. I CKN 1261/99, publ. Biuletyn SN 2000/5/12). Przywrócenia terminu może zatem domagać się strona, która nie tylko przyznaje, że nie dokonała czynności w terminie, ale także jest w stanie uprawdopodobnić, iż stało się tak bez jej winy ze względu na wystąpienie okoliczności od niej niezależnych, którym pomimo dołożenia należytej staranności nie była w stanie przeciwdziałać.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia