Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 19 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata R. A. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. A. reprezentowanego przez opiekuna prawnego D. G. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie refundacji kosztów leczenia poza granicami kraju postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata R. A. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 180 złotych (sto osiemdziesiąt złotych) powiększonej o kwotę 41,40 złotych (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego.
Skarżący A. A. reprezentowany przez opiekuna prawnego D. G. wniósł skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie refundacji kosztów leczenia poza granicami kraju.
W dniu [...] maja 2010 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...] czerwca 2010 r. ustanowiono dla skarżącego adwokata z urzędu.
W piśmie z dnia [...] lipca 2010 r. Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała o wyznaczeniu adwokata R. A. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Wyrokiem z dnia 6 września 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1841/09 oddalono przedmiotową skargę oraz przyznano ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata R. A. kwotę 240 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o kwotę 52,80 zł z tytułu podatku VAT.
Wyznaczony w sprawie adwokat R. A. wniósł w dniu [...] listopada 2010 r. skargę kasacyjną od powyższego wyroku. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 6 grudnia 2011 r. sygn. akt II GSK 82/11 uchylił zaskarżony wyrok oraz uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję organu I instancji. Na rozprawę przed Naczelnym Sądem Administracyjnym stawił się pełnomocnik substytucyjny radca prawny E. S.
Adwokat R. A. pismem z dnia [...] września 2012 r. złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r.
poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie adwokat R. A. reprezentował skarżącego w postępowaniu pierwszoinstancyjnym i w związku z tym przyznano mu ze środków budżetowych Sądu koszty nieopłaconej pomocy prawnej za postępowanie przed sądem I instancji. Występując w postępowaniu sądowoadministracyjnym w II instancji sporządził i wniósł skargę kasacyjną, a ustanowiony przez niego pełnomocnik substytucyjny brał udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.. Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt a) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynosi 75 % stawki minimalnej zawartej w pkt 1 omawianego przepisu (zgodnie z ust. 1 pkt 1 ppkt c omawianego przepisu stawka minimalna w sprawie z przedmiotowej skargi wynosi 240 zł), tj. 180 zł, przy czym w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 41,40 zł
Mając zatem powyższe na uwadze na podstawie art. 250 w zw. z art. 258
§ 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić jak w sentencji.