Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Czarnecki po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą W. na postanowienie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] w przedmiocie negatywnego uzgodnienia możliwości udzielenia koncesji na wydobywanie kopaliny postanawia 1. umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie; 2. zwrócić A. S.A. z siedzibą W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Pismem datowanym na dzień 18 września 2009 r., A.S.A. z siedzibą w W. wniosła - za pośrednictwem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] - do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na postanowienie tego organu z dnia [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] w przedmiocie negatywnego uzgodnienia możliwości udzielenia koncesji na wydobywanie kopaliny
Pismem z dnia 12 stycznia 2010 r., skarżąca poinformowała, iż cofa złożoną skargę, z uwagi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] uwzględniającego skargę w całości i wnosi o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W sprawie niniejszej w ocenie Sądu nie zaistniały okoliczności, które mogłyby uzasadniać uznanie cofnięcia skargi za niedopuszczalne. Ponadto wydanie przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] postanowienia z dnia [...] grudnia 2009 r., uwzględniającego żądanie strony, utwierdziło Sąd w przekonaniu, iż przedmiotowe cofnięcie skargi nie zmierza do obejścia prawa.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art.
161 § 2 ww. ustawy Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia. O kosztach Sąd postanowił w myśl art. 232 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a.