Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Nowecki po rozpoznaniu w dniu 10 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu postanawia: odmówić przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia 27 lipca 2017 r.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie E. P. na postanowienie z dnia [...] kwietnia 2017 r. odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, z uwagi na fakt nieuzupełnienie przez skarżącą braków formalnych skargi w terminie.
Skarżąca wniosła na ww. postanowienie zażalenie w dniu 27 lipca 2017 r. Zarządzeniem z dnia 2 sierpnia 2017 r. została wezwana do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie jednego odpisu, w terminie 7 dni, pod rygorem jego odrzucenia. Przesyłka zawierająca ww. wezwanie, była dwukrotnie awizowana, a następnie została zwrócona do Sądu. Zarządzeniem z dnia 5 września 2017 r. została uznana za doręczoną w trybie art. 73 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.), cytowana dalej jako p.p.s.a., z dniem 25 sierpnia 2017 r.
Wobec nieuzupełnienia przez skarżącą braków formalnych zażalenia w terminie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 października 2017 r. odrzucił zażalenie z dnia 27 lipca 2017 r. od postanowienia z dnia 28 czerwca 2017 r.
Pismem z dnia 22 listopada 2017 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia z dnia 27 lipca 2017 r. W uzasadnieniu podniosła, że niemożność odbioru przez nią przesyłki zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych spowodowana była sytuacją zdrowotną. Wskazała, że nie jest wstanie wskazać dokładnej daty awizacji przesyłki, jednakże w tym okresie stan jej zdrowia nie pozwalał choćby na odbiór osobisty przesyłki na poczcie. Na potwierdzenie skarżąca załączyła zaświadczenia lekarskie, a także dokumentację medyczną potwierdzającą hospitalizację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 85 p.p.s.a., czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Przy czym, zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednakże jak stanowi § 3 tego przepisu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Jak stanowi natomiast § 5 omawianego przepisu po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych.
Przystąpienie do merytorycznej oceny wniosku złożonego przez skarżącą, musi zatem zostać poprzedzone sprawdzeniem dopuszczalności i terminowości wniosku. Spełnienie tych warunków jest konieczne do badania zasadności samego wniosku.