Wniosek w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 12 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. Sp. z o.o. z siedzibą w K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi H. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno-spożywczego o niewłaściwej jakości handlowej p o s t a n a w i a: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji -

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 22 sierpnia 2012 r. H. Sp. z o.o. z siedzibą w K., reprezentowana przez pełnomocnika - działając za pośrednictwem organu - wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu artykułu rolno-spożywczego o niewłaściwej jakości handlowej

Wraz ze skargą został złożony wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadniając powyższy wniosek skarżąca wskazała, iż przedmiotowa decyzja nakłada na nią dolegliwą karę pieniężną. Zdaniem skarżącej, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zarzuty organu są bezzasadne.

Zdaniem skarżącej wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powinien być uwzględniony, gdyż w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki negatywne z art. 61 § 2 pkt 1 p.p.s.a. odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Ponadto skarżąca wskazała, iż wykonanie zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem przez sąd mogłoby przynieść skarżącej - jako spółce znanej z wysokich standardów - istotną szkodę wizerunkową.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej cyt. jako p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.

Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd jest związany zamkniętym katalogiem dwóch alternatywnych przesłanek pozytywnych, są to: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., jeżeli zachodzi przesłanka przewidziana ustawą. Użyte przez ustawodawcę pojęcia "znaczna szkoda" lub "trudne do odwrócenia skutki" wymagają konkretyzacji w dokładnie i wszechstronnie zgromadzonym materiale dowodowym, który powinien w szczególności zaprezentować wnioskodawca.

W tym miejscu, wskazać należy, że w art. 61 § 3 p.p.s.a chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być zrekompensowana wskutek - na gruncie niniejszej sprawy - ewentualnego stwierdzenia nieprawidłowości zaskarżonej decyzji. Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie WSA w Białymstoku z 8 sierpnia 2006 r., II SA/Bk 352/06, LexPolonica nr 1241556). Wydaje się, że na gruncie niniejszej sprawy trudne do odwrócenia skutki nie zachodzą, bowiem w przypadku uchylenia przez sąd administracyjny zaskarżonej decyzji sankcja w postaci nałożenia kary pieniężnej w wysokości 5.500 złotych straci rację bytu.

Strona 1/2