Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego i publicznego z drogi krajowej postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
Pismem z dnia 25 sierpnia 2008 r. skarżący, A. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - działając w tym zakresie za pośrednictwem Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad - skargę na decyzję ww. organu z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad Odział w K. z dnia [...] lutego 2008 r., Nr [...] o odmowie wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego i publicznego z drogi krajowej Nr [...] do działki Nr [...] w M. W treści skargi skarżący zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący wskazał, iż pracując dłuższy czas nad przygotowaniem uzasadniania skargi, nie przewidział, iż bezpośrednio przed upływem terminu do jej złożenia wystąpi u niego choroba oczu, która na okres tygodnia uniemożliwi mu dopracowanie treści skargi i wysłanie pisma pocztą. Skarżący podniósł, iż nie mógł skorzystać z pomocy najbliższych mu osób, bowiem żona skarżącego nie żyje, a dzieci i wnuki przebywały na urlopie za granicą. Do wniosku skarżący załączył kserokopię zaświadczenia lekarskiego wystawionego w dniu 18 sierpnia 2008 r. przez lekarza specjalistę chorób oczu, z którego wynika, iż doznał uszkodzenia rogówki lewego oka i zalecenie zakazu wychodzenia na światło dzienne przez 5 dni.
Powyższe okoliczności w odczuciu skarżącego w pełni uzasadniają konieczność przywrócenia terminu do wniesienia skargi a ponadto świadczą o braku winy skarżącego w jego uchybieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże w świetle art. 86 ww. ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Art. 87 ww. ustawy stanowi natomiast, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (vide. postanowienie SN z 22 lipca 1999 r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757; Tadeusz Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2005 r. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis str. 333).
Przystępując do rozpoznania wniosku, Sąd uznał, iż w sprawie zachowany został termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Powyższe, umożliwia merytoryczne rozpoznanie kwestii ewentualnego zawinienia w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Dokonując oceny w tym względzie Sąd stwierdził, iż skarżący w wystarczającym stopniu uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Z załączonego do wniosku o przywrócenie terminu zaświadczenia lekarskiego jednoznacznie wynika, iż skarżący w dniach od 18 do 26 sierpnia 2008 r. w związku z urazem rogówki lewego oka, stosownie do zaleceń lekarskich, miał zakaz wychodzenia na światło dzienne. Ponadto, jak podkreślił z przyczyn losowych nie mógł skorzystać z pomocy osób najbliższych. W ocenie Sądu powyższe okoliczności w sposób wystarczający przemawiają za uwzględnieniem wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, gdyż uprawdopodobnione zostało, że uchybienie terminu miało charakter niezawiniony.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia