Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie wykreślenia z ewidencji instruktorów techniki jazdy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej wniesionej przez P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 2020/14 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie wykreślenia z ewidencji instruktorów techniki jazdy postanawia: I. odrzucić skargę kasacyjną; II. zwrócić skarżącemu kasacyjnie - P. B. - kwotę 200 (dwieście) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po przeprowadzeniu rozprawy wyrokiem z dnia 9 lutego 2015 r. oddalił skargę P. B. (dalej: skarżący) na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] o skreśleniu skarżącego z Ewidencji instruktorów techniki jazdy.

Skarżący nie składając wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem, pismami z dnia [...] marca 2015 r. (data nadania u operatora pocztowego) złożył wniosek o przywrócenie terminu na złożenie skargi i przekazanie wg właściwości celem rozpatrzenia oraz skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której odwołał się od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jako nieuwzględniającego wnoszonych przez skarżącego postulatów.

Postanowieniem z dnia 30 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił powyższe pismo skarżącego, traktując je jako wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Z uwagi na niemożność doręczenia skarżącemu powyższego postanowienia, po stwierdzeniu wystąpienia przesłanek z art. 73 § 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., na mocy art. 73 § 4 p.p.s.a. przyjęto, że doręczenie nastąpiło w dniu 30 kwietnia 2015 r. (vide: przesyłka do skarżącego - karta nr 43 akt sądowych).

Pismem z dnia 7 maja 2015 r. skarżący zwrócił się o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2015 r. W złożonym wniosku wskazał, że z przyczyn niezależnych od niego nie był obecny na rozprawie w dniu 9 lutego 2015 r., a przedwczesne przedłożenie skargi kasacyjnej wynikało z braku wiedzy z zakresu prawa i procedur obowiązujących przed sądami administracyjnymi.

Postanowieniem z dnia 29 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lutego 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 2020/14 ze względu na nieuprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu. Z uwagi na niemożność doręczenia skarżącemu powyższego postanowienia, po stwierdzeniu wystąpienia przesłanek z art. 73 § 1-3 p.p.s.a., na mocy art. 73 § 4 p.p.s.a. przyjęto, że doręczenie postanowienia nastąpiło w dniu 22 czerwca 2015 r. (vide: przesyłka do skarżącego - karta nr 59 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 175 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, chyba że sporządzana jest przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesora lub doktora habilitowany nauk prawnych, będących stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka bądź też sporządzana jest przez doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami albo rzecznika patentowego w sprawach własności przemysłowej.

Strona 1/2