Dnia 12 listopada 2013 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółdzielni K. w likwidacji z siedzibą w W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Spółdzielni K. w likwidacji z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2011 roku nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy p o s t a n a w i a: odmówić przyznania Spółdzielni K. w likwidacji z siedzibą w W. prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Spółdzielnia K. w likwidacji z siedzibą w W. (dalej jako skarżąca, spółdzielnia) wniosła w niniejszej sprawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W treści formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy spółdzielnia wskazała, iż jest w stanie likwidacji skutkiem czego środki, którymi dysponuje są cały czas pomniejszane o koszty likwidacji. Wskazała, że nie prowadzi żadnej działalności przynoszącej dochody. Podała zarazem, że posiada środki na rachunku bieżącym wynoszące 31 480 złotych oraz lokaty o łącznej wartości 969 245 złotych. Z kolei z przesłanych wydruków z rachunków bankowych należących do skarżącej spółdzielni wynika, iż na jednym z nich środki na koniec sierpnia br. wyniosły 949 959 złotych a na drugim 7 437 złotych. Zapisy przedłożonych wyciągów z rachunków bankowych za okres trzech miesięcy wykazały przy tym szereg wykonanych operacji, obejmujących zarówno wypłaty z rachunku spółdzielni na rzecz urzędu skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wynagrodzenia biegłego rewidenta, koszty ochrony, jak też wpłaty dokonane przez firmy, czy też osoby fizyczne (w tym przypadku zaewidencjonowane jako "wpłaty własne" sięgające 5900, 3100 czy 6000 złotych). Wydruk z rachunku zysków i strat wskazuje natomiast, że okres od 1 sierpnia 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku zakończył się dla skarżącej stratą w kwocie 81 516 złotych.
Zgodnie z treścią art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.), prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane osobie prawnej, gdy osoba ta wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Istotnym jest, że ustawodawca nie wprowadza wymogu braku jakiegokolwiek majątku, ale warunek braku środków, gdyż tylko za pomocą środków pieniężnych ponoszone są koszty postępowania. Co więcej, w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż osoba prawna obowiązana jest do wykazania nie tylko tego, że nie posiada niezbędnych środków, ale również tego, że podjęła wszelkie niezbędne kroki, aby zdobyć fundusze na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem (p. postanowienie NSA z dnia 1 kwietnia 2008 r., sygn. akt II OZ 266/08 - publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Na gruncie niniejszej sprawy należy stwierdzić, że sytuacja strony skarżącej nie daje podstaw do przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie jej od kosztów sądowych. Nie można bowiem w realiach przedmiotowej sprawy mówić o braku środków w sytuacji, w której z przedłożonych wydruków z rachunku bankowego spółdzielni wynika, iż na jej rachunek wpływają wpłaty opisane jako zarówno jako "wpłaty własne" jak też od innych podmiotów gospodarczych. Część tych wpłat oscyluje przy tym w granicach kilku tysięcy złotych, a stan jednego rachunku przewyższał 7 tysięcy złotych a drugiego 949 tysięcy złotych. Niewątpliwe więc spółdzielnia, pomimo, że znajduje się w likwidacji, dysponowała kwotami pozwalającymi na pokrycie kosztów sądowych a struktura wydatków nie wskazuje na niemożność przeznaczenia posiadanych środków na uiszczenie wpisu sądowego w szczególności, iż spółdzielnia reguluje swoje należności względem innych podmiotów gospodarczych. Przyznania prawa pomocy nie uzasadniają bowiem zarówno strata za drugie półrocze 2012 roku, jak i sama okoliczność postawienia w stan likwidacji. Sama strata jest jedynie wynikiem bilansowym nadwyżek kosztów nad przychodami, nie oznacza natomiast braku środków finansowych, a co za tym idzie, sama ta okoliczność nie warunkuje potrzeby udzielenia pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008 r. sygn. akt I FZ 260/08, niepubl.). Znacznie istotniejsze jest to, że skarżąca w dalszym ciągu uzyskuje przychody oraz to, iż tak posiadanymi środkami może swobodnie gospodarować.