Wniosek w przedmiocie kary dyscyplinarnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. M. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenia uzasadnienia w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z [...] marca 2016 r., sygn. akt VI SA/Wa 2212/15 oddalił skargę J. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] czerwca 2015 r., nr [...], w przedmiocie kary dyscyplinarnej.

Pismem z 20 kwietnia 2016 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu skarżący podał, że w okresie 14-25 marca 2016 r. przebywał we Francji na urlopie, który był zaplanowany i opłacony na długo przed uzyskaniem informacji o rozprawie w dniu 15 marca 2016 r. oraz że do dnia jego powrotu z zagranicy upłynął już termin na wniesienie wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Wraz z wnioskiem skarżący złożył podpisany wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku z 15 marca 2016 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu.

Jak stanowi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - dalej: "p.p.s.a.", czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Przy czym, zgodnie z treścią art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1).

W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).

Z kolei, w myśl art. 88 p.p.s.a. zdanie pierwsze spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.

Z przywołanych powyżej przepisów postępowania wynika, że przystąpienie do merytorycznej oceny wniosku złożonego przez skarżącego, musi zostać poprzedzone sprawdzeniem dopuszczalności i terminowości wniosku. Spełnienie tych warunków jest konieczne do badania zasadności samego wniosku.

W sprawie niniejszej Sąd stwierdza, że istnieje przeszkoda do merytorycznej oceny przedmiotowego wniosku o przywrócenie terminu, gdyż zachodzi jedna z przyczyn wyrażona w art. 88 p.p.s.a., a mianowicie uchybienie siedmiodniowemu terminowi do jego złożenia (art. 87 § 1 p.p.s.a.).

Jak wynika z zawartych we wniosku twierdzeń skarżącego, do 25 marca 2016 r. przebywał on na urlopie we Francji. Od tego dnia należy zatem liczyć siedmiodniowy termin do złożenia przedmiotowego wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Termin ten upływał 1 kwietnia 2016 r., tymczasem pismo procesowe, w którym skarżący zawarł żądanie przywrócenia terminu, zostało nadane 20 kwietnia 2016 r., a więc po upływie terminu, określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a.

W świetle powyższego, na podstawie art. 88 p.p.s.a. Sąd postanowił jak w sentencji orzeczenia

Strona 1/1