Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas po rozpoznaniu w dniu 29 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi T. W. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odrzucenia kandydatury na stanowisko ławnika sądowego postanawia odmówić skarżącemu T. W. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Skarżący - T. W., złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, w sprawie z jego skargi na uchwałę Rady Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odrzucenia kandydatury na stanowisko ławnika sądowego.
Postanowieniem referendarza sądowego z 20 sierpnia 2012 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym przez niego zakresie.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia wskazano na fakt, że w związku z uprawomocnieniem się postanowienia referendarza sądowego z dnia 25 stycznia 2011 r., w postępowaniu przed sądami administracyjnymi obu instancji skarżący był zwolniony od kosztów sądowych i reprezentowany przez adwokata z urzędu. Nadto zaznaczono, że sprawa ze skargi T. W. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] została prawomocnie zakończona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (cytowanego dalej jako "NSA") z dnia 29 maja 2012 r. (sygn. akt II OSK 677/12) uchylającym zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2011 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2217/10) i oddalającym skargę.
Jak wskazano w ww. postanowieniu, skarżący w dniu 2 lipca 2012 r., tj. po prawomocnym zakończeniu postępowania w niniejszej sprawie, złożył na urzędowym formularzu (PPF) kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata "do sprawy o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku NSA II OSK 677/12". Podano również, że jak zaznaczył skarżący, w sprawie tej został zwolniony od kosztów sądowych i ustanowiono mu adwokata z urzędu.
Z powyższych względów uznano, że skarżący nie może skutecznie domagać się kolejnego zwolnienia od kosztów sądowych oraz wyznaczenia kolejnego adwokata z urzędu, bowiem bezprzedmiotowe jest ponowne orzekanie o prawie, które skarżący już otrzymał i którego nie został pozbawiony.
W piśmie z dnia 31 sierpnia 2012 r. skarżący, reprezentowany przez ustanowionego w niniejszej sprawie pełnomocnika, wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia. Złożył również własnoręcznie podpisany sprzeciw o analogicznej, do złożonego w jego imieniu przez profesjonalnego pełnomocnika, treści. Nadmienił, że zakres umocowania pełnomocnika ustanowionego w ramach przyznanego prawa pomocy wyznacza wprost treść art. 39 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazując między innymi, że pełnomocnik ten jest umocowany do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu oraz sporządzenia i wniesienia skargi o wznowienie postępowania oraz udziału w postępowaniu wywołanym jej wniesieniem (art. 39 pkt 1 ustawy). Zdaniem skarżącego, w zakres postępowania zainicjowanego jego skargą nie wchodzą ewentualne postępowania dotyczące nadzwyczajnych środków zaskarżenia prawomocnych orzeczeń zapadłych w danym postępowaniu. Gdyby, jak wskazał skarżący, skargi w ramach nadzwyczajnych środków zaskarżenia należały do czynności danego postępowania, wówczas przepis pkt 1 art. 39 ww. ustawy byłby zbędny. Tymczasem ustawodawca wskazał, jak podał skarżący, że chodzi o wszystkie czynności w ramach danego postępowania oraz czynności dotyczące skargi o wznowienie postępowania, na które rozciąga się zakres umocowania wynikający z udzielonego pełnomocnictwa. Przywołując stanowisko doktryny podał, że umocowanie do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wymaga osobnego pełnomocnictwa, ponieważ uprawnienie to nie jest objęte, w przeciwieństwie na przykład do skargi o wznowienie postępowania, zakresem przepisu art. 39 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.