Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. P. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności osób trzecich za zaległości w opłacie eksploatacyjnej postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. P. kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych oraz kwotę 1242 (tysiąc dwieście czterdzieści dwa) złotych stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] września 2010 r. oddalono skargę J. L. (dalej też jako skarżący) na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności osób trzecich za zaległości w opłacie eksploatacyjnej.
Następnie postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...] lutego 2011 r. ustanowiono dla skarżącego adwokata z urzędu.
Wyznaczony w sprawie adwokat K. P. pismem z dnia [...] marca 2011 r. poinformował Sąd., iż nie stwierdził podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej, wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów z tytułu udzielonej pomocy prawnej z urzędu.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie jedyną czynnością podjętą przez ustanowionego z urzędu adwokata występującego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w drugiej instancji było sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji, gdy nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, wynosi 75% stawki minimalnej zawartej w pkt 1 omawianego przepisu. Zgodnie z ust. 1 pkt 1 ppkt a) omawianego przepisu stawka minimalna w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, naliczana jest na podstawie § 6 omawianego rozporządzenia. W omawianej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna w kwocie 269 300 zł 44 groszy. Z kolei w myśl § 6 pkt 7 tego rozporządzenia przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 200.000 zł stawka minimalna wynosi 7200 zł.
W świetle powyższego zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt) b stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w przedmiotowej sprawie wynosi 5400 zł, przy czym w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 1242 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzeczono jak w sentencji.