Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "N." z siedzibą w K., Litwa na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy bez wymaganego zezwolenia postanawia odmówić przywrócenia terminu do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce
Pismem z dnia 17 września 2012 r. skarżąca "N." z siedzibą w K., Litwa wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy bez wymaganego zezwolenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 1 marca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2232/12 odrzucił ww. skargę wskazując, że wezwanie do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce zostało doręczone skarżącej w dniu 18 grudnia 2012 r. Dwumiesięczny termin do wykonania wezwania upływał zatem z dniem 18 lutego 2013 r. Nadanie pisma w polskim urzędzie pocztowym w dniu 22 lutego
2013 r. nastąpiło po upływie terminu na wykonanie wezwania.
Powyższe postanowienie zostało doręczone ustanowionemu pełnomocnikowi skarżącej w dniu 15 marca 2013 r.
W dniu 20 marca 2013 r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nie ustanowiła pełnomocnika w wyznaczonym terminie bowiem została wprowadzona w błąd przez J. Ł. co do daty odbioru wezwania Sądu, która poinformowała skarżącą, że wezwanie doręczono na adres wskazany w skardze w dniu 30 grudnia 2012 r. Strona była zatem w usprawiedliwionym w jej ocenie, błędnym przekonaniu, że do końca lutego biegnie termin do dokonania czynności.
Skarżąca podkreśliła, że do niniejszej sprawy nie może mieć zastosowania orzecznictwo sądów administracyjnych o odpowiedzialności za pracę pracowników przedsiębiorstwa ponieważ wskazany adres do korespondencji nie był adresem ani pełnomocnika do doręczeń strony, ani nie znajdowało się tam biuro czy przedstawicielstwo skarżącej. Adres ten był użyczony grzecznościowo przez osoby znajome i dla ułatwienia prowadzenia korespondencji z sądami w Polsce. Nie można zatem przypisać jej winy w organizacji przedsiębiorstwa, ponieważ pod wskazanym adresem nie jest prowadzone przedsiębiorstwo N..
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 85 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej cyt. jako p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływnie terminu jest bezskuteczna.
Jednakże w świetle postanowień art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 cyt. ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona skarżąca powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Brak winy zachodzi zatem tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu.