Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Energii z dnia [...] września 2019 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej postanawia: odrzucić skargę
T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako "Skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Energii z dnia [...] września 2019 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej. Jak wynika ze znajdującego się w aktach administracyjnych zwrotnego potwierdzenia odbioru, zaskarżona decyzja została doręczona Skarżącej w dniu 16 września 2019 r. (k. 81-82, 84 akt administracyjnych), i zawierała w pełni prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie do jej wniesienia.
Skarga na decyzję została nadana w dniu 18 października 2019 r. (data nadania przesyłki w placówce Poczty Polskiej S.A. - k. 24 akt sądowych).
Minister Energii, w odpowiedzi na skargę, wniósł o odrzucenie skargi w związku z jej wniesieniem z uchybieniem terminu ustawowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga wniesiona do sądu administracyjnego w pierwszej kolejności podlega badaniu pod względem jej dopuszczalności, co oznacza, że sąd zobligowany jest do ustalenia, czy nie zachodzi jedna z przesłanek odrzucenia skargi, wymienionych w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."). Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 wskazanej ustawy sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 p.p.s.a.).
Stosownie do art. 53 § 1 w zw. z art. 54 § 1 p.p.s.a., skargę wnosi się do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a.
Jak wynika z akt sprawy, zaskarżona decyzja w przedmiocie odmowy udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej została doręczona Skarżącej w dniu 16 września 2019 r. Termin do wniesienia skargi na to rozstrzygnięcie upływał w dniu 16 października 2019 r.
W przedmiotowej sprawie - wbrew pouczeniu zawartemu w zaskarżonej decyzji o 30-dniowym terminie do wniesienia skargi, liczonym od daty doręczenia zaskarżonego rozstrzygnięcia, tj. od dnia 16 września 2019 r. - Skarżąca wniosła skargę w dniu 18 października 2019 r., czyli z uchybieniem terminu. Termin do złożenia skargi jest terminem ustawowym, co oznacza, iż niedopuszczalne jest jego skrócenie lub przedłużenie przez Sąd. Jest nadto terminem prekluzyjnym, a zatem jego upływ Sąd uwzględnia z urzędu i z tej przyczyny odrzuca skargę.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.