Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia upomnienia oraz nakazu dostosowania statutu do wymogów określonych w ustawie o sporcie postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Minister Sportu i Turystyki utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2013 r. w sprawie udzielenia władzom P. (dalej jako: "[...]") upomnienia w związku z niedostosowaniem działalności i postanowień statutu [...] do wymogów określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. nr 127, poz. 857 ze zm.) oraz nakazania dostosowania statutu [...] do wymogów określonych w powołanej ustawie w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
[...] w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2013 r. zawarł wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji. Podał, że wykonanie zaskarżonej decyzji na obecnym etapie może doprowadzić w konsekwencji do likwidacji [...], a zatem niemożliwych do odwrócenia skutków zarówno w sferze finansowej, jak i społecznej. [...] podkreślił, że obecnie zrzesza 600 tys. członków, będących osobami fizycznymi, którzy w przytłaczającej większości nie zajmują się sportem, a rozstrzygnięcie zawarte w decyzji może niewątpliwie wpłynąć na przynależność tych osób w stowarzyszeniu [...]. Jego zdaniem wykonanie decyzji będzie miało niebagatelny wpływ na obecnie prowadzoną przez [...] szeroko zakrojoną działalność rybacką (216 ha wód, 46 ośrodków zarybieniowych, tysiące umów i zobowiązań ), a nawet może doprowadzić do zaprzestania prowadzenia tej działalności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Z przepisu z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012.270 j.t.), dalej "p.p.s.a." wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu przez sąd może nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, co oznacza, że skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania aktu obowiązany jest wskazać okoliczności, które w jego ocenie uzasadniają wniosek co do tego, że wykonanie aktu może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki.
W orzecznictwie przyjmuje się, że szkoda, w ujęciu art. 61 § 3 p.p.s.a., nie musi mieć charakteru materialnego, natomiast trudne do odwrócenia skutki to skutki faktyczne lub prawne, które raz zaistniałe spowodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, a powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po długim czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. np. postanowienie NSA z dnia 15 stycznia 2013 r. sygn. akt II GZ 508/12, Lex nr 12743800). Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. O takim potencjalnym niebezpieczeństwie jest mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. i z tą sytuacją należy wiązać możliwość wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Przenosząc te uwagi natury ogólnej na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że zaistniały w niej ustawowe przesłanki uzasadniające zastosowanie wobec skarżącego ochrony przed skutkami wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem Sądu skarżący wykazał, że wykonanie zaskarżonej decyzji przed zakończeniem sprawy sądowoadministracyjnej wiąże się z potencjalnym niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w sytuacji, gdyby skarżący podjął działania dostosowawcze aktu sui generis zgodnie z nakazem zaskarżonej decyzji, która po dokonaniu jej oceny może okazać się wadliwa.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł jak w sentencji.