Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Nowecki po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o uzupełnienie wyroku z dnia 22 marca 2018 r. wydanego w sprawie ze skargi A. B. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia trwałej niezdolności do wykonywania zawodu adwokata postanawia: odrzucić wniosek o uzupełnienie wyroku
A. B. (dalej jako: "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia trwałej niezdolności do wykonywania zawodu adwokata.
Wyrokiem z dnia 22 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną uchwałę oraz poprzedzającą ją uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w B. z dnia [...] czerwca 2017 r., a także postanowił o kosztach. Odpis wyroku wraz z jego uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi skarżącej w dniu 12 czerwca 2018 r., co potwierdza zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy (k. 316).
W piśmie z dnia 10 sierpnia 2018 r. złożonym osobiście na Biurze Podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 21 sierpnia 2018 r., zatytułowanym: "Wniosek o sprostowanie treści uzasadnienia wyroku", skarżąca wskazała m.in, że: "w treści uzasadnienia są błędy, które należy sprostować i treść uzasadnienia wyroku uzupełnić." Zarzuciła, że uzasadnienie zawiera nieprawdziwe i niepoparte żadnymi dowodami informacje, a następnie wskazała w odniesieniu do każdej ze stron uzasadnienia, jakie zawiera ono według niej nieprawidłowości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 - dalej jako p.p.s.a.), Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W literaturze panuje zgodny pogląd, iż wykładnia gramatyczna komentowanego przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny (por. Słownik..., red. M. Szymczak, t. 1, s. 440). Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak również z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (za B. Dauter, Komentarz do art. 156 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [w:] Dauter Bogusław, Kabat Andrzej, Niezgódka-Medek Małgorzata, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Lex nr 498611).
Sprostowaniu nie podlega również mylne, w przekonaniu skarżącej, ustalenie faktu, chociażby zostało spowodowane przeoczeniem. Kwestia, czy prostowany fakt jest w rzeczywistości poparty dokumentami znajdującymi się w aktach postępowania, jest bez znaczenia dla oceny możliwości dokonania sprostowania (za: postanowienie NSA z 2.02.2012 r., I OZ 60/12, LEX nr 1113328). Sąd rozpoznający wniosek skarżącej, mając na uwadze treść art. 156 § 1 p.p.s.a. i brak możliwości dokonania sprostowania wskazanych przez nią "nieprawidłowości" ze z względu na ich rodzaj, brak oczywistości, okoliczność, że nie stanowią one błędów pisarskich czy rachunkowych, potraktował wniosek złożony w dniu 21 sierpnia 2018 r. przez A. B. jako wniosek o uzupełnienie uzasadnienia wyroku z dnia 22 marca 2018 r. Należy bowiem wskazać, że zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, powszechnie przyjmuje się, że o charakterze pisma świadczy jego treść i zawarte w nim wnioski, a nie jego nazwa czy forma (zob. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 226/14 dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl).