Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi G. K. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej zarządcy nieruchomości postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat M. K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych oraz kwotę 41,40 złotych (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2014 r. oddalono skargę G. K. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej zarządcy nieruchomości.
W dniu 6 czerwca 2014 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 3 listopada 2014 r. zwolniono skarżącego od kosztów sądowych oraz przyznano adwokata z urzędu.
Wyznaczona w sprawie adwokat M. K. przesłała do Sądu pismem z dnia 6 lutego 2015 r. opinię o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej, natomiast w piśmie z dnia 7 maja 2015 r. zawarła wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu udzielonej i nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461). W przedmiotowej sprawie jedyną czynnością podjętą przez ustanowionego z urzędu adwokata występującego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w drugiej instancji było sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zgodnie natomiast z § 18 ust. 1 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji, gdy nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, wynosi 75% stawki minimalnej zawartej w pkt 1 omawianego przepisu (zgodnie z pkt 1 ppkt c omawianego przepisu stawka minimalna w sprawie z przedmiotowej skargi wynosi 240 zł), tj. 180 zł, przy czym w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 41,40 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.