Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J.B. o stwierdzenie nieważności decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w [...] z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] postanawia: odrzucić wniosek
Pismem z dnia 5 stycznia 2009 r. J. B. (dalej wnioskodawczyni), złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w [...] z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] w przedmiocie przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu podała, że wskazana decyzja narusza art. 483 Konstytucji RP w nawiązaniu do art. 227 k.p.a.
W odpowiedzi organ wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej z uwagi na to, że decyzje wydane przez organy rentowe, podlegają w oparciu o przepisy kodeksu postępowania cywilnego kontroli sądów powszechnych, na podstawie art.
83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 2007 r., nr 11, poz. 74 - t.j.), cytowana dalej jako s.u.s.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), cytowana dalej jako p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola, o której mowa w § 1 cytowanego przepisu, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2).
W myśl natomiast art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej cytowana jako p.p.s.a., właściwość rzeczowa sądów administracyjnych ogranicza się do orzekania w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8. bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Nadto sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).
Z powyższego wynika więc, że sądy administracyjne w swej właściwości mają jedynie kontrolę legalności rozstrzygnięć organów administracji publicznej, wskazanych enumeratywnie ww. art. 3 § 2 p.p.s.a. oraz w sprawach określonych w § 3 art. 3 p.p.s.a. Podkreślenia wymaga przy tym, że aby skutecznie domagać się wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego, mającego na celu kontrolę legalności ww. rozstrzygnięć administracji publicznej, zgodnie z art. 52 p.p.s.a. w pierwszej kolejności należy wyczerpać środki zaskarżenia służące w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub