Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. z/s w W. o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w sprawie ze skargi P. z/s w W. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie udzielenia upomnienia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...]
P[...] z/s w [...] (dalej też jako skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie udzielenia upomnienia. Zaskarżoną decyzją organ na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2, art. 82 ust. 2 i art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2014 r., poz. 715) utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2014 r. udzielającą władzom skarżącego upomnienia w związku z niepodjęciem przez te władze wymaganych działań i niezwołanie Walnego Zgromadzenia Delegatów P. w celu rozpatrzenia sporządzonego przez Zarząd P. sprawozdania z działalności Zarządu oraz sprawozdania finansowego P. za rok 2012 r. ocenianego przez biegłego rewidenta Skarżący wniósł zarazem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie podając uzasadnienia.
Organ wniósł o nieuwzględnienie wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd uprawniony jest do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, że przez określoną w powołanym przepisie szkodę należy rozumieć taką szkodę majątkową oraz niemajątkową, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie NSA z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt II OZ 1026/12 i z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt II OSK 1841/12.).
Trudne do odwrócenia skutki natomiast, to takie prawne lub faktyczne konsekwencje, które powodują trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego następuje tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie NSA z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. akt II OZ 990/12 i z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt I GSK 1251/12).
Naczelny Sąd Administracyjny zwraca także uwagę, że przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania (por. T. Woś, Postępowanie sądowoadministracyjne..., s. 146; Z. Kmieciak, glosa do postanowienia NSA z dnia 23 stycznia 1997 r., SA/Rz 1382/96, OSP 1998, z. 3, poz. 54, teza 1).
Wstrzymanie decyzji odnosi się zawsze do określonego (dobrowolnego bądź przymusowego działania po stronie podmiotu zobowiązanego, którego obowiązki zostały określone w takiej decyzji. Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym podkreśla się, że przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn.. akt II GZ 496/12, z dnia 23 października 2012 r., sygn. akt II OZ 926/12, z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt II OZ 831/12 oraz z dnia 7 października 2011 r., sygn. akt II OZ 881/11).