Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. w [...] na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia odwołania od rozstrzygnięcia konkursu na zawieranie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
W dniu 6 października 2014 r. skarżący - S. w K. złożył bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia odwołania od rozstrzygnięcia konkursu na zawieranie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Zaskarżona decyzja Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia została doręczona skarżącemu w dniu 5 września 2014 r.
Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarga S. w K. w dniu 16 października 2014 r. (data stempla na kopercie), została przesłana do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.
Pismem z dnia 24 października 2014 r. skarżący złożył do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że osoba stale pracująca w sekretariacie, do obowiązków której należy adresowanie pism i przesyłek przebywała na zwolnieniu lekarskim. Osoba ta była zastępowana przez innego pracownika skarżącego, który część obowiązków wykonuje na oddziale opiekuńczo leczniczym, a część na oddziale rehabilitacji stacjonarnej i z uwagi na to obca jest jej specyfika postępowania przed sądami administracyjnymi. W ocenie strony nie można mówić o zawinionym uchybieniu procedurze przez stronę, gdy błędu dopuścił się pracownik, który został przybrany do pełnienia funkcji sekretarki na zastępstwo. Wobec powyższego przekroczenie terminu nastąpiło bez winy skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a), czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Jednakże w świetle art. 86 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Na podstawie art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Brzmienie przywołanego przepisu art. 86 p.p.s.a. wskazuje, iż przywrócenie terminu możliwe jest wyłącznie w sytuacji, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. A zatem brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Jednocześnie artykuł 86 § 1 p.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (por. postanowienie SN z 22 lipca 1999 r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757). Ponadto, zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1972 r. II CRN 448/71 - OSPiKA 1972