Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Sportu i Turystyki w przedmiocie zgody na utworzenie polskiego związku sportowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie : Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zgody na utworzenie polskiego związku sportowego postanawia umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie

Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 stycznia 2016 r. P. , reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zgody na utworzenie polskiego związku sportowego.

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 126 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej "p.p.s.a.").

W dniu 28 listopada 2016 r. wpłynęło do Sądu oświadczenie pełnomocnika strony skarżącej o cofnięciu skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

W myśl art. 60 ww. ustawy, skarżący może rozporządzać skargą. Oznacza to, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego, cofając skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, wówczas Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne.

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik strony skarżącej cofnął skargę pismem z dnia 18 listopada 2016 r. Sąd uznał, że w sprawie nie zachodzą okoliczności, które czyniłyby wniosek skarżącej niedopuszczalnym. W związku z powyższym, cofnięcie skargi należało uznać za dopuszczalne i prawnie skuteczne.

W tej sytuacji, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w związku z art. 60 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1