Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Komisji Egzaminacyjnej II stopnia nr 5 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach 19-21 marca 2014 r. z dnia [...] listopada 2014 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego. postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
P. C. (dalej skarżący) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia nr 5 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach 19-21 marca 2014 r. z dnia [...] listopada 2014 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego. Skarga została nadana w dniu 3 stycznia 2015 r. na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z 9 stycznia 2015 r. sygn. akt VI KO 1/15, stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej p.p.s.a.), skarga została przekazana do organu. O przekazaniu skargi sąd poinformował skarżącego (z.p.o. k. 42).
Pismem nadanym w dniu 9 stycznia 2015 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Do wniosku załączył egzemplarz skargi datowany na dzień 2 stycznia 2015 r.
Jak wskazał skarżący, zaskarżoną uchwałę doręczono mu 4 grudnia 2014 r. Termin do jej zaskarżenia upływał w sobotę, 3 stycznia 2015 r. Skarżący sporządził skargę przed 3 stycznia 2015 r. Z uwagi na obowiązki zawodowe zamierzał nadać skargę dopiero w dniu 3 stycznia 2015 r. W dniu 2 stycznia 2015 r. wieczorem skarżący doznał bardzo mocnego bólu brzucha. Ból utrzymywał się przez dłuższy czas. Objawy wskazywały na wyrostek robaczkowy. Skarżący udał się do Szpitala Uniwersyteckiego w K. Po kilkunastu godzinach pobytu i szczegółowym badaniu stwierdzono ostry nieżyt żołądkowo - jelitowy. Wdrożono leczenie oraz zalecono dietę i izolację w warunkach domowych. Ze względu na stan zdrowia oraz pobyt w szpitalu, a także krótkie otwarcie poczty w sobotę, skarżący nie był w stanie osobiście nadać skargi w dniu 3 stycznia 2015 r. Podniósł, że mieszka sam w mieście, z którego nie pochodzi, zatem nie mógł prosić o pomoc członka rodziny bądź innej osoby, która nadałaby podpisaną przez niego skargę w sposób prawidłowy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże w świetle art. 86 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Art. 87 p.p.s.a. stanowi natomiast, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (vide. postanowienie SN z 22 lipca 1999 r., I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757; Tadeusz Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2005 r. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis str. 333).