Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Gospodarki w przedmiocie wykreślenia przedsiębiorcy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej postanowił: odmówić przyznania ze środków budżetowych WSA w Warszawie na rzecz adwokata K. W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. W. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie wykreślenia przedsiębiorcy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej postanowił: odmówić przyznania ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

P. Z. (dalej też jako skarżący) złożył w dniu [...] marca 2014 r. na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2013 r. [...] w przedmiocie wykreślenia przedsiębiorcy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 23 lipca 2014 roku zwolniono skarżącego od kosztów sądowych oraz ustanowiono dla niego adwokata.

Okręgowa Rada Adwokacka w [...] pełnomocnikiem z urzędu wyznaczyła adw. K. T., która udzieliła pełnomocnictwa substytucyjnego adw. K. W.

Adw. K. W. stawiła się też na rozprawie w dniu 16 stycznia 2015 roku przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie a następnie wniosła o sporządzenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę w niniejszej sprawie.

Następnie w dniu 16 marca 2015 roku adwokat K. W. wniosła o przyznanie jej kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu, przedkładając opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 16 stycznia 2015 roku.

Rozpoznając powyższy wniosek, zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej też jako p.p.s.a.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Należy podkreślić, że powołany wyżej art. 250 cytowanej ustawy jednoznacznie stanowi, że wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu otrzymuje wyznaczony pełnomocnik. Przez wyznaczonego adwokata, czy radcę prawnego rozumieć należy adwokata/radcę prawnego wskazanego przez właściwą Okręgową Radę Adwokacką, czy właściwą Okręgową Izbę Radców Prawnych (p. postanowienie NSA z dnia 17 marca 2010 r., sygn. akt I OZ 184/10).

W przedmiotowej sprawie Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokata K. T. Tylko jej zatem może zostać przyznane wynagrodzenie na podstawie art. 250 p.p.s.a.

Złożone na rozprawie w dniu 16 stycznia 2015 r. pełnomocnictwo substytucyjnie nie daje podstawy do uznania, że pełnomocnik substytucyjny stał się uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. W szczególności nie może tu mieć zatem zastosowania art. 39 pkt 4 p.p.s.a., zgodnie z którym pełnomocnictwo ogólne lub do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje z samego prawa umocowanie do odbioru kosztów postępowania. Przepis ten dotyczy bowiem kosztów należnych stronie postępowania, a nie pełnomocnikowi działającemu w ramach prawa pomocy. Udzielenie substytucji przez wyznaczonego pełnomocnika nie zwalnia go od udzielenia pomocy prawnej i nie oznacza, że substytut może wystąpić o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Udzielenie dalszego pełnomocnictwa powoduje powstanie określonego stosunku jedynie pomiędzy substytutem i stroną.

Ponadto zgodnie z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.) wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Także więc wymagane powołanym przepisem oświadczenie musi być złożone przez adwokata wyznaczonego przez Okręgową Radę Adwokacką w [...]. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 13 listopada 2014 roku sygn. akt I OZ 1001/14, pełnomocnictwo substytucyjne nie stanowi podstawy do składania przez dalszego pełnomocnika w imieniu wyznaczonego adwokata wymaganego oświadczenia.

Reasumując, przyznanie wynagrodzenia wyznaczonemu pełnomocnikowi w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków następuje zatem wyłącznie na wniosek tego pełnomocnika.

Z tego względu, na podstawie art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1