Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku F. Sp. z o. o. z/s w M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi F. Sp. z o. o. z/s w M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
F. Sp. z o. o. z/s w M. (dalej jako skarżąca) wniosła za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję tego organu z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Z załączonego do akt zwrotnego potwierdzenia odbioru zaskarżonej decyzji wynika, iż stronie skarżącej doręczono ją w dniu 11 stycznia 2010 r. W myśl art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) - cytowana dalej jako "p.p.s.a.", skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. W związku z powyższym termin na wniesienie skargi przez stronę skarżącą upłynął 11 lutego 2010 r.
Skarżąca nadała niniejszą skargę do sądu administracyjnego w urzędzie pocztowym w dniu 12 lutego 2010 r., to jest po upływie terminu określonego w art. 53 § 1 p.p.s.a. Wraz ze skargą skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi do sądu. Wniosek ten strona skarżąca uzasadniała tym, że osoby odpowiedzialne za przygotowanie dokumentacji nie miały możliwości zapoznania się z dokumentem przed upływem terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).
Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Kryterium braku winy o jakiej mowa w art. 87 § 2 p.p.s.a stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Zarówno w nauce postępowania administracyjnego, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, panuje zgodność, że oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. (J.P.
Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004, s. 149).
W ocenie Sądu wskazane przez skarżącą okoliczności nie wykluczały możliwości zachowania terminu do wniesienia skargi. W sprawie niniejszej należy zauważyć, że skarżąca jako uzasadnienie braku winy w naruszeniu terminu do wniesienia skargi do sądu, poprzestała jedynie na ogólnikowym wskazaniu, że naruszenie terminu do wniesienia skargi było spowodowane brakiem możliwości zapoznania się osób z dokumentem przed upływem terminu.