Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Kozik po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego postanawia: odmówić skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu
Pismem z [...] stycznia 2018 r. T. M. (nazywana dalej: "Skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, w której zawarła wniosek o przyznanie prawa w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018, poz. 1302, zwana dalej: "p.p.s.a.") prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi.
Okoliczność taka zachodzi, gdy bez potrzeby dokonania głębszej analizy prawnej nie ulega wątpliwości, że skarga ta nie może zostać uwzględniona (por. postanowienia NSA z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I OZ 273/08 oraz z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. akt II GZ 41/12; J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 572, Jagielska M., Jagielski J., Gołaszewski P., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. Hauser R., Wierzbowski M., Warszawa 2011, s. 803). Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 35/09 wyjaśnił, że prawo pomocy nie przysługuje przede wszystkim w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych.
W szczególności dotyczy to sytuacji, w której skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 1-6 p.p.s.a. Oznacza to, że w przypadku, gdyby nawet sytuacja materialna strony uzasadniała przyznanie prawa pomocy, to stwierdzenie przez sąd, iż w danej sprawie wystąpiła "oczywista bezzasadność" skargi, uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy.
Opisana powyżej sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Pełnomocnik Skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez nadesłanie w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania: podpisanego egzemplarza skargi, pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu Skarżącej przed sądami administracyjnymi lub wojewódzkim sądem administracyjnym, wykazania, że pełnomocnik należy do kręgu osób wymienionych w art. 35 § 1 p.p.s.a. Pełnomocnik nie zastosował się do polecenia Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 19 czerwca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 640/18 stwierdził, że pełnomocnik Skarżącej nie dopełnił obowiązku nałożonego na niego zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 10 kwietnia 2018 r. i na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. skargę odrzucił.
Z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 247 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.