Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S.A. z siedzibą w P. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku ze stwierdzeniem naruszenia wykonania obowiązku informacyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
W dniu 31 stycznia 2013 r. skarżąca - K. S.A. z siedzibą w
P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku ze stwierdzeniem naruszenia wykonania obowiązku informacyjnego.
Pismem z dnia 31 stycznia 2013 r. skarżąca złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2012 r. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że jest renomowanym podmiotem o znacznych przychodach, jednak musi akumulować środki na potrzeby sporów sądowych ze spółką C. S.A. o gigantycznej wartości. W rezultacie wykonanie zaskarżonej decyzji, gdyby zbiegło się z jednoczesną koniecznością uiszczenia opłat sądowych w szeregu postępowań, może wyrządzić spółce K. S.A. szkodę o wartości nawet kilkuset milionów złotych. W szczególności w związku z działalnością spółki E. Sp. z o.o., która dotychczas była stałym doradcą prawnym spółki C. S.A., a obecnie, podając się za niezależny sąd arbitrażowy, wydała szereg wyroków przeciwko spółkom z grupy K., o wartości kilkuset milionów złotych. Działanie E. przerzuca na spółkę K. konieczność ponoszenia kosztów sądowych od skarg o uchylenie wyroków sądu polubownego - w każdym przypadku po 100000 złotych. Brak zaskarżenia może doprowadzić do upra-womocnienia się wyroków tzw. sądu E., co jest celem działań podjętych przez spółkę C. S.A. i jej doradcy prawnego, tj. spółki E. Sp. z o.o. Strona wskazała, że wykonanie zaskarżonej decyzji może pozbawić skarżącą możliwości uzyskania ochrony sądowej w toku licznych postępowań cywilnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. Nr 153 poz. 270; dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Z kolei w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Instytucja wstrzymania wykonania ma jednak charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w przypadku zaistnienia przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.
Z powyższych regulacji wynika, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (por. postanowienie NSA z 9 września 2010 r., sygn. I