Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. Z. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 690/11 odrzucającego skargę Z. Z. i M. Z. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wprowadzenia do obrotu partii nawozu niezgodnie z warunkami z określeniem terminu jej wycofania oraz nałożeniem opłaty sankcyjnej postanawia: przywrócić termin do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 690/11.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 690/11 odrzucono skargę Z. Z. i M. Z. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wprowadzenia do obrotu partii nawozu niezgodnie z warunkami, określenia terminu jej wycofania oraz nałożenia opłaty sanacyjnej.
Postanowieniem z dnia 19 września 2013 r. zwolniono skarżącego M. Z. od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego adwokata z urzędu. W dniu 8 października 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła adwokata I. K. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego M. Z. w niniejszej sprawie.
W dniu 20 listopada 2013 r. pełnomocnik strony skarżącej złożył skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r., jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia.
Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej pełnomocnik skarżącego uzasadniał tym, iż nie miał on możliwości wniesienia skargi kasacyjnej. Pismo o ustanowieniu pełnomocnikiem adwokat I. K. otrzymała w dniu 28 października 2013 roku a z aktami zapoznała się w dniu 14 listopada 2013 r. i dopiero wówczas powzięła wiedzę o podstawach wystąpienia ze skargą kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Stosownie natomiast do art. 175 § 1 powołanej ustawy, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3.
Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 P.p.s.a.). Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu.
Zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 powołanej ustawy zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, niepubl., postanowienie NSA z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ 47/07, niepubl., postanowienie NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11). Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 omawianej ustawy. Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, iż adwokat I. K. wskazała, że o ustanowieniu jej pełnomocnikiem z urzędu dowiedziała się w dniu 28 października 2013 roku a z aktami zapoznała się w dniu 14 listopada 2013 r. Z kolei wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej złożyła w dniu 21 listopada 2013 r. W tej sytuacji wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu odrzucającego skargę został złożony w terminie. Jednocześnie z wnioskiem złożona została skarga kasacyjna. Ponadto z akt sprawy wynika, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej bez własnej winy. Przepisy p.p.s.a ustanawiają bowiem wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. Jak wynika z akt sprawy, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, skarżący złożył w ustawowym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Spełnione więc zostały wszystkie przesłanki warunkujące przywrócenie uchybionego terminu (art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.