Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w B. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie wykluczenia na okres dwunastu miesięcy papierów wartościowych spółki z obrotu na rynku regulowanym postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie; 2. zwrócić skarżącej T. S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w B. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego.
Skarżąca Spółka - T. S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w B., wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lutego 2011 r.
nr [...], utrzymującą w mocy decyzję tego organu z [...] października 2010 r. w sprawie wykluczenia na okres dwunastu miesięcy papierów wartościowych spółki z obrotu na rynku regulowanym.
Pismem z 1 kwietnia 2011 r. pełnomocnik skarżącej poinformował, iż wycofuje skargę i wnosi o umorzenie postępowania prowadzonego w niniejszej sprawie, a uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że skoro organ nie wstrzymał wykonania kary i uchylił się od rozpoznania wniosku w tym przedmiocie, to w obecnym stanie sprawy Spółka nie ma możliwości dalszego funkcjonowania.
W związku z powyższym, w ocenie Spółki, dalsze popieranie skargi jest bezcelowe. Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) - dalej p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W niniejszej sprawie Sąd nie stwierdził, by cofnięcie skargi zmierzało do wywołania wspomnianych w cytowanym wyżej przepisie skutków i z tych względów było niedopuszczalne.
Sąd uznając zatem cofnięcie skargi za skuteczne orzekł, jak w pkt 1 postanowienia na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. O kosztach orzeczono w pkt 2 w myśl art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.