Dnia 28 lutego 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędziowie: WSA Andrzej Wieczorek WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. L. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2006 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wynalazku postanowił: odrzucić wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
W piśmie z dnia [...] września 2007 r. K. L. zawarł wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie od rozpoznania jego sprawy. W uzasadnieniu wskazał, że treść zarządzenia Przewodniczącego Wydziału VI z dnia [...] sierpnia 2007 r. oraz skierowanego w wyniku tego zarządzenia do skarżącego pisma z dnia [...] sierpnia 2007 r., traktuje jako działanie na jego szkodę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, jako niedopuszczalny, podlega odrzuceniu.
Instytucja wyłączenia sędziego, zarówno z mocy prawa jak i na wniosek strony, jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu sprawy. Poza przypadkami wyłączenia sędziego z mocy samego prawa - art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., cytowana dalej jako p.p.s.a.) - wyłączenie sędziego występuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że we wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonego sędziego lub określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.
Skarżący w tej sprawie nie wskazuje na takowe okoliczności, natomiast jego zarzuty odnoszą się do pisma, którym poinformowano go o tym, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej jest terminem ustawowym i nie jest możliwe jego przedłużenie, natomiast dopuszczalne jest jego przywrócenie na zasadach ogólnych. Fakt, że skarżący potraktował to pismo jako działanie na jego szkodę nie stanowi uzasadnienia dla wniosku o wyłączenie wszystkich sędziów a jest jedynie wyrazem jego negatywnej opinii o działalności tego sądu. Takie działanie skarżącego nie stanowi korzystania z przysługujących stronie uprawnień procesowych, ale jest działaniem obliczonym na podważenie autorytetu Sądu jako takiego.
W tym stanie rzeczy żądanie skarżącego jest niedopuszczalnym wnioskiem o wyłączenie sędziów i z tego względu podlega odrzuceniu. Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w związku z art. 64 § 3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.