Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpatrzeniu odwołania M. M. - dalej zwany skarżącym, od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2008 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej uchylił ww. decyzję w zakresie określonym w pkt. 1, w pozostałym zakresie utrzymał ja w mocy - pkt.2. Powyższe rozstrzygnięcie zostało doręczone na adres skarżącego w dniu 9 marca 2009 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach) zatem termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego upływał w dniu 8 kwietnia 2009 r.
W dniu 9 kwietnia 2009 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2009 r.
W dniu 16 kwietnia 2009 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia powyższej skargi. Jako uzasadnienie podał chorobę, która uniemożliwiła mu złożenie skargi w terminie. Jako dowód załączył kserokopię zwolnienia lekarskiego, obejmującego okres od 8 kwietnia 2009 r. do 24 kwietnia 2009 r. wraz z adnotacją "chory może chodzić".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 z 2002r. poz.1270 z późn. zmianami, zwanej dalej p.p.s.a./ wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).
Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Kryterium braku winy o jakiej mowa w art. 87 § 2 p.p.s.a stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Zarówno w nauce postępowania administracyjnego, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, panuje zgodność, że oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. (por. J.P. Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004, s. 149).
Rozważając problem winy w uchybieniu terminu NSA w wyroku z dnia 4 listopada 1998 r., III SA 1243/97 stwierdził, że zwolnienie lekarskie nie jest potwierdzeniem braku winy strony w uchybieniu terminu. Niekoniecznie bowiem musi ono wykluczać możność dokonania czynności procesowej przez stronę (np. sporządzenia odwołania) i nadania pisma na poczcie osobiście lub przez domownika. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku /por. post. NSA z 2 października 2002 r., V SA 793/02 M.Pr. 2002, nr 23, s. 1059/.